Rungkun basa Indo-Arya

Ti Wikipédia Sunda, énsiklopédi bébas
(dialihkeun ti Basa Indo-Arya)
Indo-Arya
Indic
Pasebaran
géografis:
Asia Kidul
Klasifikasi basa:Indo-Éropa
Babagian:
Zona Kalér (ngawengku sababaraha Hindi)
Zona Tengah (ngawengku sababaraha Hindi)
Zona Wétan (ngawengku sababaraha Hindi)
ISO 639-2 and 639-5:inc

Pasebaran géografis basa-basa Indo-Arya utami (Urdu teu katémbong ku sabab basa éta utamina mangrupa lingua franca tanpa sacara ilahar mangrupa basa kahiji. Di luareun peta nyaéta Basa Romani).

Rungkun Basa Indo-Arya (dina kontéks Panalungtikan Indo-Éropa ogé Indik[1]) ngawengku hiji bagian ti rungkun basa Indo-Iran, nu mana mangrupa bagian ti rungkun basa Indo-Éropa. Panyatur Indo-Arya ngawangun kira-kira saparo (kira-kira 1,5 triliun) ti sadaya panyatur Indo-Éropa (kira-kira 3 triliun). Indo-Arya ogé miboga leuwih ti saparo ti sadaya basa Indo-Éropa nu diakuan, numutkeun kana Ethnologue.

Basa nu boga panyatur tulén panglobana nyaéta Hindustan (Hindi-Urdu) (kira-kira 240 yuta), Bengali (kira-kira 230 yuta), Punjab (kira-kira 90 yuta), Marathi (kira-kira 70 yuta), Gujarat (kira-kira 45 yuta), Oriya (kira-kira 30 yuta), Sindhi (kira-kira 20 yuta), Nepali (kira-kira 14 yuta), Sinhala (kira-kira 16 yuta), Saraiki (kira-kira 14 yuta), sarta Assam (kira-kira 13 yuta) kalawan jumlah total panyatur tulén leuwih ti 900 yuta.

Tingali ogé[édit | édit sumber]

Rujukan[édit | édit sumber]

  1. Perhatoskeun yén, teu kawas kecap sipat (Basa Inggris) "Indian", "Indik" ("Indic") dipaké dina kontéks linguistika Indo-Éropa, sarta sanés miboga harti géografis spésifik; Basa non-Indo-Éropa nu dipaké di India teu kaasup dina hartina, samentawis Superstrata Indo-Arya di Mitanni, Romani, Dom, Kassite, Sindi jsb., mangrupa basa-basa Indik nu dipaké di luar anakbuana éta
  • John Beames, A comparative grammar of the modern Aryan languages of India: to wit, Hindi, Panjabi, Sindhi, Gujarati, Marathi, Oriya, and Bangali. Londinii: Trübner, 1872-1879. 3 vols.
  • Cardona, George; Jain, Dhanesh, ed. (2003), The Indo-Aryan Languages, Routledge, ISBN 9780415772945 .
  • Madhav Deshpande (1979). Sociolinguistic attitudes in India: An historical reconstruction. Ann Arbor: Karoma Publishers. ISBN 0-89720-007-1, ISBN 0-89720-008-X (pbk).
  • Chakrabarti,Byomkes (1994). A comparative study of Santali and Bengali. Calcutta: K.P. Bagchi & Co. ISBN 8170741289
  • Erdosy, Géorge. (1995). The Indo-Aryans of ancient South Asia: Language, material culture and ethnicity. Berlin: Walter de Gruyter. ISBN 3-11-014447-6.
  • Kobayashi, Masato.; & George Cardona (2004). Historical phonology of old Indo-Aryan consonants. Tokyo: Reséarch Institute for Languages and Cultures of Asia and Africa, Tokyo University of Foreign Studies. ISBN 4-87297-894-3.
  • Masica, Colin (1991), The Indo-Aryan Languages, Cambridge: Cambridge University Press, ISBN 9780521299442 .
  • Misra, Satya Swarup. (1980). Fresh light on Indo-European classification and chronology. Varanasi: Ashutosh Prakashan Sansthan.
  • Misra, Satya Swarup. (1991–1993). The Old-Indo-Aryan, a historical & comparative grammar (Vols. 1-2). Varanasi: Ashutosh Prakashan Sansthan.
  • Sen, Sukumar. (1995). Syntactic studies of Indo-Aryan languages. Tokyo: Institute for the Study of Languages and Foreign Cultures of Asia and Africa, Tokyo University of Foreign Studies.
  • Vacek, Jaroslav. (1976). The sibilants in Old Indo-Aryan: A contribution to the history of a linguistic area. Prague: Charles University.

Tumbu kaluar[édit | édit sumber]

Citakan:Indo-Iranian languages

Citakan:Languages of South Asia