Infaq
Infaq asalna tina kecap Anfaqa anu hartina ngaluarkeun hiji hal (harta) anu dipaké kapentingan jalma loba.[1] Dina pamahaman ieu, kaasup ogé infaq nu dikaluarkeun ku jalma kafir keur kapentingan agamana.[1] Nurutkeun istilah, harti infaq nyaéta ngaluarkeun sabagian tina harta atawa panghasilan keur kapentingan nu di paréntahkeun ajaran Islam.[1] Infaq dikaluarkeun ku pirang-pirang jalma nu boga iman, boh panghasilana luhur atawa handap, naha manéhna aya di kaayaan lapang atawa sempit; infaq bisa dibikeun ka saha waé, saperti kolot, yatim jeung sajabana.[1]
Babagian Infaq[édit | édit sumber]
Infaq sacara umum bisa dibagi jadi: (a) Infaq infaq mubah; (B) infaq wajib; (C) infaq haram; (D) infaq sunnah.[2]
A. Infaq mubah[édit | édit sumber]
Ngaluarkeun harta keur perkara mubah saperti dagang jeung tani, saaperti disebutkeun dina Surat al-Kahf 18:43[2]
وأحيط بثمره فأصبح يقلب كفيه على ما أنفق فيها
B. Infaq Wajib[édit | édit sumber]
Ngaluarkeun harta keur perkara wajib saperti [2]
(1) mayar mahar (mas kawin) sakumaha dimaksud dina Surat Al-Mumtahanah: 10[2]
واسألوا ما أنفقتم وليسألوا ما أنفقو.
(2) nganafkahan pamajikan (QS An-Nisa 4:34 الرجال قوامون على النساء بما فضل الله بعضهم على بعض وبما أنفقوا من أموالهم).[2]
(3) nganafkahan pikeun istri anu ditalak jeung masih dina kaayaan iddah (Surat Dina-Talaq 65: 6-7) أسكنوهن من حيث سكنتم من وجدكم ولا تضاروهن لتضيقوا عليهن وإن كن أولات حمل فأنفقوا عليهن حتى يضعن حملهن فإن أرضعن لكم فآتوهن أجورهن وأتمروا بينكم بمعروف وإن تعاسرتم فسترضع له أخرى لينفق ذو سعة من سعته ومن قدر عليه رزقه فلينفق مما آتاه الله لا يكلف الله نفسا إلا ما آتاها سيجعل الله بعد عسر يسرا [2]
Hartina: Pasang maranéhna (nu istri) di mana anjeun Huni, nurutkeun hartina anjeun, jeung teu pester ka constrict (hate). Jeung lamun maranéhna (istri anu geus ditalaq) ieu reuneuh, tuluy méré maranéhna hirup maranéhna nepi ka lahir maranéhanana, mangka lamun aya asuhan (barudak) nu keur anjeun méré maranéhna upah, sarta musyawarahkanlah di antara anjeun (sagalana) oge; jeung upami Anjeun gaduh kasusah mangka awewe liana bisa (anak) pikeun manéhna.[2]
C. Infaq Haram[édit | édit sumber]
Ngaluarkeun harta pikeun tujuan nu diharamkeun ku Allah, nyaéta:[2]
(I) Infaqna kafir pikeun ngahalangan syiar Islam.[rujukan?] Surah Al-Anfal 8:36 إن الذين كفروا ينفقون أموالهم ليصدوا عن سبيل الله فسينفقونها ثم تكون عليهم حسرة[2]
Hartina: Sedengkeun pikeun maranéhanana anu kafir méakkeun harta maranéhna pikeun ngahalangan (lalaki) ti jalan Allah.[2] Maranéhanana baris méakkeun harta, teras jadi kaduhung maranéhna, sarta maranéhna bakal ngéléhkeun.[2] Jeung kana Jahannamlah maranéhanana anu kafir bakal dikumpulkeun,[2]
(Ii) Infaqna umat muslim ka faqir miskin lain karana Allah.[2] Surah An-Nisa '4:38 والذين ينفقون أموالهم رئاء الناس ولا يؤمنون بالله ولا باليوم الآخر ومن يكن الشيطان له قرينا فساء قرين
Hartina: Jeung (ogé) maranéhanana anu méakkeun harta maranéhanana alatan riya ka manusa, jeung jalma anu teu percaya Allah jeung poé mangka. Saha nyokot kana iblis, tuluy Iblis nu babaturan anu di awon.[2]
D. Infaq Sunnah[édit | édit sumber]
Nyaéta ngaluarkeun harta ku niat sodaqoh.[rujukan?] Infaq jenis ieu aya dua (2) rupa nyaéta (i) infaq pikeun jihad Surat al-Anfal: 60.[rujukan?] (Ii) Infaq ka nu ngabutuhkeun.[2]