Solat

Ti Wikipédia Sunda, énsiklopédi bébas
Jalma-jalma nu keur Solat

Solat (atawa mindeng ditulis solat, sholat) ngarujuk kana salah sahiji ritual ibadah pangagem ageman Islam. Sacara basa, solat asalna tina basa Arab ( ٱلصَّلَاة‎ ash-sholāh) (anu mibanda harti: du'a. Sedengkeun nurutkeun istilah solat boga harti sauntuyan kagiatan ibadah husus atawa nu tangtu anu dimimitian ku takbiratul ihram sarta dipungkas ku salam. Prakték solat kudu luyu jeung sagala pituduh tata cara Rosululloh ﷺ minangka figur pangejawantah paréntah Alloh SWT. Rasulullah SAW bersabda, Geura sarola maranéh sakumaha maranéh nempo kuring mraktékeunana. (Hadits Riwayat Bukhori Muslim).

Umat muslim diperintahkan untuk mendirikan salat karena menurut Surah Al-'Ankabut dapat mencegah perbuatan keji dan mungkar.

"...dirikanlah salat, sesungguhnya salat itu mencegah dari (perbuatan-perbuatan) keji dan mungkar, dan sesungguhnya mengingat Allah (salat) adalah lebih besar (keutamaannya dari ibadat-ibadat yang lain)." — 

Etimologi[édit | édit sumber]

Solat asalna tina basa Arab anu hartina ibadah. Samentawis éta, numutkeun istilahna, solat hartina mangrupikeun rangkay kagiatan ibadah khusus atanapi khusus anu dimimitian ku takbiratul ihrom sareng dipungkas ku salam.

Hukum solat[édit | édit sumber]

Dina loba hadits, Nabi Muhammad parantos masihan peringatan anu keras ka jalma anu sok ninggalkeun solat fardhu, aranjeunna bakal dihukum salaku kafir jeung jalma-jalma anu ninggalkeun solat, maka dina poé Kiyamat bakal disaluyuan jeung jalma, siga Qorun, Fir'aon, Haman jeung Ubay Bin Kholaf.

Hukum sholat tiasa dikategorikeun sapertos kieu:

  • Fardu, solat Fardhu nyaéta solat anu wajib pikeun ngalaksanakeunana. Solat fardhu dibagi deui jadi dua, nyaéta:
    • Fardu ain mangrupikeun kawajiban anu wajib mukalaf langsung hubungan sareng dirina sareng henteu kedah ditingal atanapi dilakukeun ku anu sanés, siga solat lima dinten, jeung solat Juma'ah (fardhu 'ain pikeun lalaki).
    • Fardu kifayah mangrupikeun kawajiban anu wajib pikeun mukalaf henteu langsung patali sareng anjeunna. Kawajiban ieu janten sunnah saatos sababaraha jalma ngalakukeun éta. Nanging, upami teu aya anu ngalakukeun maka urang wajib ngalakukeunana sareng janten dosa upami henteu dilakukeun, sapertos solat pamakaman.
  • Solat sunnah (solat nafilah) nyaéta solat anu dianjurkeun atanapi dibaca tapi henteu wajib. Solat nafilah dibagi dua, nyaéta:
    • Nafil muakkad mangrupikeun do'a sunnah anu disarankeun kalayan nekenkeun anu kuat (hampir dugi ka wajib), siga solat dua hari raya, solat sunnah witir, jeung solat sunnah Tawaf.
    • Nafil ghoiru muakkad mangrupikeun solat sunnah anu disarankeun tanpa tinekanan anu kuat, siga solat sunnah Rowatib jeung solat sunnah nu sipatna insidentil (gumantung kana waktos sareng kaayaan, siga solat kusuf/khusuf ngan ukur dilakukeun nalika gerhana).

Sarat-sarat solat[édit | édit sumber]

Sarat-sarat solat nyaéta hal-hal nu kudu dilaksanakeun saacan solat diadegkeun.

  1. Ngaageman Islam
  2. balegh
  3. Akal sehat
  4. Suci ti hadas jeung najis
  5. Ngahadap kiblat
  6. Apal waktosna salat
  7. Ngarti sarat, rukun, jeung sunnah solat