Novel: Béda antarrépisi

Ti Wikipédia Sunda, énsiklopédi bébas
Konten dihapus Konten ditambahkan
m nambikeun cucutatan
RullXz (obrolan | kontribusi)
→‎Kamekaran: Menerkeun kasalahan ngetik
Tag: Éditan sélular Éditan sélulér Suntingan aplikasi Android
Baris ka-7: Baris ka-7:


== Kamekaran ==
== Kamekaran ==
Novel téh prosa rékaan (fiksi) nu naratip (ngawujud lalakon), umumna panjang sarta galur [[carita]]<nowiki/>na atawa plot-ma kompléks (ngarancabang). Ku lantaran kitu wandana, novel mah bisa midangkeun rupa-rupa palaku, ngasupkeun rupa-rupa kajadian, laluasa ngadéskripsikeun latar, jeung laluasa ngahirupkeun karakterisasi. Dina [[basa]]-basa di [[Eropa]] mah umumna ngagunakeun istilah roman, nu asal muasalna tina [[kecap]] ''romance'' (puisi panjang atawa prosa anu ngolah lalakon asmara, ngalalana). Tapi, basa Inggris mah milih istilah nu asalna tina basa Itali novella, hartina carita nu pondok dina wangun prosa. Dina abad ka-14 di [[Italia]] ceuyah sarta populér ku rupa-rupa [[roman]], boh anu punjul boh anu picisan. Lila-lila ngésér, istilah novella (dina basa Jerman: ''novella'') mindeng digunakeun saharti jeung novelét (novellete), prosa fiksi nu teu pati panjang. Dina sastra Sunda kungsi dibédakeun wangenan ngeunaan istilah novel jeung roman téh, padahal saenyana mah sarua. Ku kituna, dina kamekaran kiwari, leuwih hadé ngagunakeun éta dua istilah téh dina harti atawa wangenan anu sarua: novel atawa roman. Dina ulikan, papasingan novel téh dumasar kana umurna (umpamana aya novel Sunda samemeh Perang), kana eusina (upamana aya: novel sajarah), kana ukuranana (upamana aya: novelét), dumasar kana kualitasna (upamana aya: novel populér), jsté.<ref>{{Cite book|title=Kamus Istilah Sastra Sunda|last=Iskandarwassid|first=|publisher=Geger Sunten|year=2016|isbn=|location=Bandung|pages=}}</ref>
Novel téh prosa rékaan (fiksi) nu naratif (ngawujud lalakon), umumna panjang sarta galur [[carita]]<nowiki/>na atawa plot-ma kompléks (ngarancabang). Ku lantaran kitu wandana, novel mah bisa midangkeun rupa-rupa palaku, ngasupkeun rupa-rupa kajadian, laluasa ngadéskripsikeun latar, jeung laluasa ngahirupkeun karakterisasi. Dina [[basa]]-basa di [[Eropa]] mah umumna ngagunakeun istilah roman, nu asal muasalna tina [[kecap]] ''romance'' (puisi panjang atawa prosa anu ngolah lalakon asmara, ngalalana). Tapi, basa Inggris mah milih istilah nu asalna ti basa Itali novella, hartina carita nu pondok dina bangun prosa. Dina abad ka-14 di [[Italia]] ceuyah sarta populér ku rupa-rupa [[roman]], boh anu punjul boh anu picisan. Lila-lila ngésér, istilah novella (dina basa Jerman: ''novella'') mindeng digunakeun saharti jeung novelét (novellete), prosa fiksi nu teu pati panjang. Dina sastra Sunda kungsi dibédakeun wangenan ngeunaan istilah novel jeung roman téh, padahal saenyana mah sarua. Ku kituna, dina kamekaran kiwari, leuwih hadé ngagunakeun éta dua istilah téh dina harti atawa wangenan anu sarua: novel atawa roman. Dina ulikan, papasingan novel téh dumasar kana umurna (umpamana aya novel Sunda samemeh Perang), kana eusina (upamana aya: novel sajarah), kana ukurana (upamana aya: novelét), dumasar kana kualitasna (upamana aya: novel populér), jsté.<ref>{{Cite book|title=Kamus Istilah Sastra Sunda|last=Iskandarwassid|first=|publisher=Geger Sunten|year=2016|isbn=|location=Bandung|pages=}}</ref>


==Unsur==
==Unsur==

Révisi nurutkeun 13 Januari 2021 19.44

Novel nyaéta salah sahiji wangun prosa wanda carita rékaan (fiksi) nu eusi jeung jalan caritana panjang tur loba bagéan-bagéanna.[1] [2] Diwangun ku basa lancaran, palaku anu ngalakonna loba, mangsa nu kacaturna lila.[2] Sanajan kaasup carita fiksi, palaku, jalan carita, tempat jeung waktu kajadianana bisa katarima ku akal, persis siga kajadian anu sabenerna.[2] Eusi novel aya ogé anu didadasaran ku kajadian anu sabenerna, tapi éta kajadian téh ku pangarangna sok diréka-réka deui.[2] Contona: Baruang ka Nu Ngarora karya D.K. Ardiwinata. Lain Éta karya Moch. Ambri. Pangéran Kornél karya R. Méméd Sastrahadiprawira. Novel oge kaasup Carita fiksi

Kamekaran

Novel téh prosa rékaan (fiksi) nu naratif (ngawujud lalakon), umumna panjang sarta galur caritana atawa plot-ma kompléks (ngarancabang). Ku lantaran kitu wandana, novel mah bisa midangkeun rupa-rupa palaku, ngasupkeun rupa-rupa kajadian, laluasa ngadéskripsikeun latar, jeung laluasa ngahirupkeun karakterisasi. Dina basa-basa di Eropa mah umumna ngagunakeun istilah roman, nu asal muasalna tina kecap romance (puisi panjang atawa prosa anu ngolah lalakon asmara, ngalalana). Tapi, basa Inggris mah milih istilah nu asalna ti basa Itali novella, hartina carita nu pondok dina bangun prosa. Dina abad ka-14 di Italia ceuyah sarta populér ku rupa-rupa roman, boh anu punjul boh anu picisan. Lila-lila ngésér, istilah novella (dina basa Jerman: novella) mindeng digunakeun saharti jeung novelét (novellete), prosa fiksi nu teu pati panjang. Dina sastra Sunda kungsi dibédakeun wangenan ngeunaan istilah novel jeung roman téh, padahal saenyana mah sarua. Ku kituna, dina kamekaran kiwari, leuwih hadé ngagunakeun éta dua istilah téh dina harti atawa wangenan anu sarua: novel atawa roman. Dina ulikan, papasingan novel téh dumasar kana umurna (umpamana aya novel Sunda samemeh Perang), kana eusina (upamana aya: novel sajarah), kana ukurana (upamana aya: novelét), dumasar kana kualitasna (upamana aya: novel populér), jsté.[3]

Unsur

  1. Téma nyaéta inti carita nu bisa diwangun tina runtuyan kajadian.[2]
  2. Galur kaasup unsur penting dina hiji carita. Lantaran dina galur aya runtuyan kajadian, méré arah atawa ngatur kajadian naon waé anu kudu diheulakeun atawa dipandeurikeun, sarta nembongkeun sabab akibat kajadian dina carita.[2]
  3. Palaku nyaéta tokoh nu ngalalakon dina hiji carita. nilik jinisna mah aya nu disebut palaku utama jeung palaku tambahan.[2]
  4. Latar nyaéta lingkungan sabudeur anu ngurilingan kajadian tur waktu atawa mangsa nu lumangsung dina hiji carita.[2]
  5. Puseur implengan nyaéta puseur panitén atawa jihat sawangan (point of view) ngandung harti (ku saha) dicaritakeunana éta karangan atawa titik mimiti carita.[2]
  6. Gaya basa nyaéta cara ngébréhkeun pikiran ngaliwatan atawa maké basa anu has nu némbongkeun pribadi pangarang.[2]

Rujukan

  1. Denny Djuhaeni, Dra. Rini Tanumulyana, Elly Sarimana S. Pd, Ine Novita S.Pd, Drs. (2001). Mustika Basa Sunda. Jakarta: Grasindo. p. 23. ISBN 9789796952557. Diakses tanggal (disungsi – 22 Mei 2020). 
  2. a b c d e f g h i j Sumarsono Tatang, Dkk, 2014. Pamekar Diajar Basa Sunda Kelas XI (jilid ka II): Bandung: Dinas Pendidikan Provinsi Jawa Barat.
  3. Iskandarwassid (2016). Kamus Istilah Sastra Sunda. Bandung: Geger Sunten.