Fungsi gamma

Ti Wikipédia Sunda, énsiklopédi bébas

Dina matematik, fungsi gamma nyaéta fungsi nu leuwih lega tina konsép faktorial kana wilangan kompleks.

Harti[édit | édit sumber]

Lambang Γ(z) dumasar ka Adrien-Marie Legendre. Lamun bagéan réal tina wilangan kompleks z positip, mangka integral

pasti konvergen. ngagunakeun integral parsial, bisa ditembongkeun yén

Sabab Γ(1) = 1, dina kaitan ieu ngakibatkeun yen

keur sakabéh wilangan natural n. Ieu bisa dipaké keur ngalegaan Γ(z) jadi fungsi meromorpik dihartikeun keur sakabar wilangan kompleks z ial z = 0,  −1, −2, −3, ... ku analisa kontinyu. Hal nu leuwih lega ilaharna dumasar salaku fungsi gamma. Notasi alternatip nu kadangkala dipaké nyaéta fungsi Pi, nu dina watesan fungsi gamma nyaéta

Kadangkala ogé manggihkeun

nu mangrupa hiji fungsi sakabehna, dihartikeun keur sakabéh wilangan kompleks. yén π(z) mangrupa sakabéh nu diperlukeun anu teu mibanda kutub, mangka Γ(z) teu mibanda nol.

Bisa ogé nilai keur fungsi gamma dina non-integer nyaéta

Fungsi gamma mibanda hiji kutub orde 1 dina z = −n keuw sakabéh wilangan alami n; sesana dibérékeun ku

Bentuk kakali fungsi gamma saterusna nyaéta valid keur sakabéh wilangan kompleks z nu lain integer non-positip:

nu mana γ mangrupa konstanta Euler-Mascheroni.

TeoremaBohr-Mollerup nangtukeun yén antara sakabéh fungsi dilegaan ku fungsi faktorial kana wilangan riil positip, ngan lamun fungsi gamma mangrupa log-convex.

Kaitan jeung fungsi sejen[édit | édit sumber]

Dina integral di luhur, nu ngahartikeun fungsi gamma, watesan integralna geus ditangtukeun. Fungsi gama nu teu lengkep mangrupa fungsi nu ditangtukeun ku nuturkeun wates luhur atawa handap tina integral jadi variabel. Turunan logaritma fungsi gamma disebutna fungsi digamma.

Tempo ogé[édit | édit sumber]

Rujukan[édit | édit sumber]

  • M. Abramowitz and I. A. Stegun, eds. Handbook of Mathematical Functions with Formulas, Graphs, and Mathematical Tables. New York: Dover, 1972. (See Chapter 6.)
  • G. Arfken and H. Weber. Mathematical Methods for Physicists. Harcourt/Academic Press, 2000. (See Chapter 10.)
  • W.H. Press, B.P. Flannery, S.A. Teukolsky, and W.T. Vetterling. Numerical Recipes in C. Cambridge, UK: Cambridge University Press, 1988. (See Section 6.1.)

Tumbu kaluar[édit | édit sumber]