Pangdagangan budak Atlantik

Perdagangan budak Atlantik ogé katelah perdagangan budak trans-Atlantik atanapi perdagangan budak transatlantik, lumangsung sapanjang Samudra Atlantik ti abad ka-15 nepi ka abad ka-19. Mayoritas jalma enslaved sarta dibawa ka Dunya Anyar, via rute padagangan triangular jeung Passage Tengah, sumping ti tengah jeung kulon Afrika Kulon. Aranjeunna dijual ku Afrika kulon ka padagang budak Éropa barat, sedengkeun sajumlah leutik direbut langsung ku padagang budak dina razia basisir, teras dibawa ka buana Amérika.

Jumlah pangbadagna Afrika dibawa ngaliwatan perdagangan budak pikeun jadi imigran Dunya Kuna lumangsung di Amérika Kalér jeung Kidul saméméh ahir abad ka-18. Langkung seueur budak anu dibawa ka Amérika Kidul tibatan ka Kalér. Sistem ékonomi di Atlantik Kidul jeung Karibia dipuseurkeun kana produksi palawija komoditi jeung barang dijual di Éropa, nu ngarah ka kanaékan jumlah budak Afrika dibawa ka Dunya Anyar. Kajadian ieu penting pisan pikeun nagara-nagara Éropa barat anu, dina ahir abad ka-17 sareng ka-18, mimiti ngawangun kakaisaran luar negeri.

Portugis anu kahiji kalibet dina perdagangan budak Dunya Anyar dina abad ka-16. Antara 1418 jeung 1470, maranéhna ngalakukeun runtuyan ékspédisi éksplorasi nu ulang dipetakeun sagara kiduleun Portugal, manggihan wewengkon anyar nu salah ngajajah disebut "sagara nu teu acan kungsi dijajah saméméhna." Dina 1526, Portugis réngsé lalampahan budak trans-Atlantik munggaran ti Afrika ka Amérika, dituturkeun ku nagara séjén afterward. Pamilik kapal nganggap budak salaku kargo anu gancang sareng gampang dijual pikeun padamelan di sagala rupa séktor ékonomi, sapertos ngokolakeun rupa-rupa palawija komoditi, pertambangan, industri wangunan, sareng janten PRT.