Lompat ke isi

Nuzulul Qur'an

Ti Wikipédia Sunda, énsiklopédi bébas

Nuzulul Qur'an

[édit | édit sumber]

Dina tradisi Islam, Nuzululqur'an lumangsung dina taun 610 M, nalika Nabi Muhammad narima wahyu munggaran ti Malaikat Jibrīl, salaku awal turunna ayat-ayat Al-Qur'an. Kajadian ieu lumangsung di Gua Hira, di suku Jabal Nur, deukeut Mekah. Pendapat populér nyepeng yén acara ieu lumangsung dina tanggal 17 Ramadan Tapi, nurutkeun Mubarakpuri, tanggal kajadian ieu lumangsung dina 21 Ramadan saméméh sunrise (10 Agustus 610) - nalika Nabi Muhammad umur 40 taun, 6 bulan jeung 12 poé Hijriah. , atawa 39 taun, 3 bulan, jeung 22 Masehi.[1]

Dumasar kana carita Nabi Muhammad saw, nalika keur aya di Guha Hira, deukeut Mekah, Malaikat Jibril datang mere paréntah, "Baca!" Anjeunna ngawaler, "Kuring teu bisa maca." terus Malaikat Jibril nangkeup anjeunna terus ngabebaskeun anjeunna tilu kali jeung akhirna Jibril ngungkabkeun lima ayat kahiji tina surat Al-Alaq. "(1) Baca, kalawan nyebut asma Pangéran anjeun anu nyiptakeun. (2) Anjeunna nyiptakeun manusa tina sagumpal getih. (3) Baca, jeung Pangéran anjeun anu Maha Welas. (4) Anu ngajarkeun kalawan Qalam. kalam).(5) Anjeunna ngajarkeun ka manusa naon anu teu dipikanyaho." (Bukhari 4953).

Sateuacan

[édit | édit sumber]

Muhammad lahir jeung digedékeun di Mekah. Nalika umurna 40 taun, anjeunna méakkeun waktuna pikeun ngado'a jeung naroskeun aspek-aspek ciptaan manusa.Anjeunna ngalawan kabodoan, kateusaruaan sosial, ketidakadilan, diskriminasi ka awéwé, perang suku, jeung nyiksa kakawasaan suku di jaman pra-Islam. masarakat jaman harita jeung kahayang pikeun néangan bebeneran nu sabenerna ngajadikeun Nabi Muhammad milih nyorangan di Gua Hira, 3 mil jauhna ti Mekah.[2]

Dina tradisi Islam, Jibril datang ka Nabi Muhammad sarta ngomong, "Baca!" Muhammad ngajawab, "Kuring teu bisa maca". terus Malaikat Jibril nangkeup anjeunna terus ngabebaskeun anjeunna tilu kali, jeung tungtungna Jibril maca lima ayat anu munggaran tina Surah Al-Alaq.https://id.wikipedia.org/wiki/Nuzululqur%27an

"Baca eta, kalawan asmana Gusti anjeun anu nyiptakeun. Anjeunna nyiptakeun manusa tina gumpalan getih. Baca, sareng Pangéran anjeun anu Maha Welas. Anu ngajar kalawan Qalam (kalam). Anjeunna ngajarkeun ka manusa naon anu anjeunna henteu terang." [Quran 96: 1-5]

Sanggeus

[édit | édit sumber]

Hariwang kana kajadian éta, Nabi Muhammad indit ka padumukan Khadijah sarta ménta ditutupan. Duanana indit ka pamanna Khadijah anu Kristen, Waraqah bin Naufal. Dina tradisi Islam, Waraqah, sanggeus dicaritakeun kajadian éta, ngaku tanda-tanda kenabian, sarta percaya yén wahyu anu ditarima ku Nabi Muhammad téh asalna ti Allah. Waraqah ngadawuh: "Aduh sadérék, aya naon ka anjeun?" Sageus Nabi nyarioskeun perkawis Nuzululqur'an, Waraqah ngawaler: "Ieu téh Namus (malaikat) anu diutus ku Allah ka Musa. Mugia abdi tetep dipasihan nyawa nalika anjeun diusir ku umat anjeun." Muhammad naros: "Naha aranjeunna bade buang kuring kaluar?" Waraqah ngawaler: "Leres, teu acan aya anu dipasihan wahyu sapertos anjeun iwal ti jalma-jalma anu ngamusuhanana. Upami dugi ka ayeuna kuring masih mendakan, kuring pasti bakal ngabantosan anjeun sabisa-bisa". Sanggeus sawatara lila, Waraqah maot.