Ruqayyah binti Muhammad

Ti Wikipédia Sunda, énsiklopédi bébas

Ruqayyah binti Muhammad adalah putri dari Nabi Islam Muhammad dan istrinya Khadijah binti Khuwailid, dan dia adalah putri tertua kedua setelah Zainab. Kunyahnya adalah Ummu Abdillah, dan dia dikenal dengan gelar Dzat al-Hijratain. Ruqayyah lahir sebelum kenabian Muhammad, sekitar 7 tahun sebelumnya. Dia masuk Islam bersama dengan keluarganya dan ikut hijrah ke Habasyah dan kemudian ke Madinah. Pada usia 21 tahun, Ruqayyah meninggal dunia pada hari Pertempuran Badar tahun ke-2 Hijriah, ketika dia menikah dengan Utsman bin Affan. Kemudian, pada tahun ke-4 Hijriah, adiknya, Ummu Kultsum binti Muhammad, dinikahi oleh Utsman bin Affan, sehingga Utsman diberi gelar Dzun-Nurain (pemilik dua cahaya).

Kahirupan[édit | édit sumber]

Ruqayyah dibabarkeun di Mekah kira-kira 20 taun saméméh Hijrah, atawa kira-kira 603 saméméh Nabi Muhammad saw, anu yuswana 33 taun waktu éta. Manéhna nikah ka dulur misanna, nyaéta Utbah bin Abu Lahab, waktu manéhna ngora pisan, kira-kira umurna 10 taun. Nalika diumumkeun kenabian Muhammad, Ruqayyah asup Islam, sedengkeun salakina tetep dina agamana sorangan. Nalika diturunkeun surat al-Masad, anu ngabantah Abu Lahab sareng pamajikanana, Abu Lahab maksa Utbah pikeun talak Ruqayyah. Sanaos Utbah henteu kantos pendak sareng anjeunna.

Lajeng, Utsman bin Affan nikah anjeunna di Mekah, sarta babarengan pindah ka Habasyah. Aranjeunna gaduh putra namina Abdullah. Kusabab ieu, Ruqayyah katelah Ummu Abdullah. Tapi, tragis, Abdullah maot dina yuswa 6 taun, dina taun 4 Hijriah, alatan gering.

Ruqayyah, anak kadua Rosululloh SAW jeung Khadijah Al-Kubra, lahir kira-kira 20 taun saméméh Hijriah, sanggeus lahirna Zainab adina. Lajeng lahir Ummu Kulthum, anu sok caket sareng Ruqayyah saatos Zainab nikah. Nalika dua sadulur éta dewasa, Abu Lahab, pamanna, ngalamar aranjeunna pikeun dua putrana.

Saméméh Muhammad diangkat jadi Nabi, Ruqayyah nikah ka Utbah bin Abu Lahab, anu henteu dipikaresep ku Khadijah alatan kapribadian goréng indungna Utbah, Ummu Jamil. Khadijah hariwang yén Ruqayyah bakal kapangaruhan ku mitohana anu jahat.

Sanggeus Muhammad diangkat jadi Nabi, Abu Lahab jadi musuh pangkuatna, hasut urang Mekah ngalawan anjeunna. Turun hiji ayat anu ngageuingkeun kalakuan Abu Lahab jeung pamajikanana, Ummu Jamil. Abu Lahab nitah putrana, Utbah, megat Ruqayyah. Utsman bin Affan lajeng nikah ka anjeunna di Mekah, mawa kabagjaan sabab Utsman muslim anu teguh imanna.

Maranéhna pindah ka Habasyah babarengan jeung sajumlah umat Islam séjénna, narima perlakuan anu hadé ti Raja Habasyah. Sanajan kitu, nalika maranéhna balik ka Mekah, kaayaan robah. Ruqayyah tuluy balik ka imah, sono ka kolotna. Sanajan kitu, kasedih Ruqayyah teu mungkas didinya. Putra maranéhanana, Abdullah, maot nalika anjeunna yuswa dua taun. Saterusna, maranéhna pindah ka Madinah, dimana Ruqayyah gering nalika Perang Badar peupeus. Pupusna dina bulan Ramadhan taun kadua Hijriah, nalika Nabi masih di medan perang.

Sabot béja meunangna Perang Badar jeung maotna Ruqayyah nepikeun ka Rosululloh, manéhna nyebutkeun yén Ruqayyah geus ngagabung jeung jalma-jalma nu geus maot. Nalika jenazah badé dikubur, Umar hoyong ngeureunkeun éta awéwé ceurik, tapi Rosululloh miwarang aranjeunna ngantep aranjeunna ceurik. Saparantos waktos duka, Rosululloh nikahkeun Utsman ka Ummu Kultsum, adina Ruqayyah.

Ahir hayat[édit | édit sumber]

Ruqayyah wafat nalika Nabi Muhammad masih hirup, tepatna dina bulan Ramadhan taun ka-2 Hijriah, atawa kira-kira Maret 624 M, nalika lumangsungna Perang Badar. Manéhna gering, salakina, Utsman bin Affan, milih cicing jeung manéhna di Madinah pikeun miara manéhna, jadi manéhna teu milu dina Perang Badar dina paréntah Nabi Muhammad SAW.

Nalika Ruqayyah pupus, Utsman ngurus pamakaman pamajikanana dina poé Zaid bin Harithah datang ka Madinah mawa béja ngeunaan kameunangan kaum Muslimin dina Perang Badar. Nalika Nabi Muhammad SAW. nampi béja ngeunaan pupusna putrina, Ruqayyah, anjeunna ngadawuh: "Alhamdulillah, putri awéwé mulya geus dikubur".