Tauhid uluhiyah

Tauhid uluhiyah Allah téh nya éta ngagesakeun sakabéh bentuk ibadah ngan ka Allah, saperti doa, ménta, tawakal, sieun, ngaharepkeun, nyembelih, bernadzar, sarta sagala rupa ibadah anu geus diajarkeun ku Allah jeung Rasulullah Shallallahu ‘Alaihi Wasallam. Ngahususkeun hiji jinis ibadah pikeun salian ti Allah téh mangrupikeun lampah zalim anu gedé pisan di sisi-Na, anu mindeng disebut minangka syirik ka Allah. Ku ngagesakeun Allah dina tauhid uluhiyah-Na, jalma éta geus bisa disebut salaku jalma anu iman. Ku kituna, loba ulama nu nyebutkeun yén tauhid uluhiyah téh mibanda kahormatan anu leuwih luhur tur jadi anu paling penting dina bertauhid. Beda jeung tauhid rububiyah, anu dipiboga ku jalma anu iman ogé jalma kafir, sahingga teu ngajadikeun anu ngalakukeunana jadi jalma anu iman ka Allah. Tauhid uluhiyah atawa tauhid ibadah téh bagian tina tauhid anu ngajarkeun ngeunaan ngagesakeun Allah dina ibadah.