Ti Wikipédia Sunda, énsiklopédi bébas
Apollonius ti Perga (basa Yunani : Ἀπολλώνιος) (sakira 262 SM –sakira 190 SM ) nyaéta saurang ahli géometri jeung astronom Yunani anu dipikawanoh ku sabab karyana ngeunaan siksikan congcot . Métodologi jeung términologina anu inovatip, hususna dina widang congcot , méré pangaruh ka loba sarjana sanggeusna kaasup Ptolemaeus , Francesco Maurolico , Isaac Newton , jeung René Descartes . Ogé Apollonius anu méré ngaran elips , parabola , jeung hiperbola , sakumaha anu arurang pikanyaho kiwari. Hipotésis ngeunaan ékséntrisitas orbit , atawa deferent jeung epicycle , pikeun ngajéntrékeun pausikan kapijeueung ti planét-planét jeung parobahan cepetna Bulan , dipatalikeun jeung ngaranna. Téorema Apollonius ngadémonstrasikeun yén dua modél éta téh ékuivalen di handap paraméter-paraméter anu luyu. Ptolemaeus ngagambarkeun téori ieu dina Almagest XII.1. Kawah Apollonius di Bulan dingaranan pikeun ngaajénan jasana.