Fungsi Singularitas

Ti Wikipédia Sunda, énsiklopédi bébas

Fungsi singularitas nyaéta hiji notasi (perlambang) anu digunakeun pikeun ngagambarkeun fungsi-fungsi anu henteu kontinyu. Salah sahiji bentuk sinyal non périodik anu penting dina téori télékomunikasi nyaéta fungsi singularitas.

Fungsi tangga hijian.

Fungsi tangga hijian[édit | édit sumber]

Fungsi tangga hijian u(t) didéfinisikeun salaku:

Fungsi impuls hijian[édit | édit sumber]

Fungsi impuls hijian.

Fungsi impuls hijian, anu dipikawanoh ogé salaku fungsi délta Dirac, δ(t) lain mangrupa fungsi nu biasa sarta didéfinisikeun ku cara saperti kieu:

atawa:

Derivasi fungsi-fungsi singularitas[édit | édit sumber]

Lamun g(t) mangrupa fungsi singularitas, derivasi tina éta fungsi, nyaéta g'(t) didéfinisikeun salaku:

di mana phi'(t) mangrupa derivasi ti phi(t).

Persamaan kasebut di luhur sarua jeung:

Tempo ogé[édit | édit sumber]

  • [Macaulay brackets]

Rujukan[édit | édit sumber]

  1. Hwei P. Hsu, Ph.D, Théory and Problems of Analogue and Digital Communications, Schaum's Outline, McGraw-Hill, 1993