Rampak Sekar

Ti Wikipédia Sunda, énsiklopédi bébas


Rampak Sekar

Rampak Sekar atawa kor (ti basa Walanda, koor) mangrupa istilah anu ngarujuk ka ensembel musik anu diwangun ku panyanyi-panyanyi atawa musik anu dibawakeun ku ensembel éta. Umumna hiji kalompok prampak sekar mawakeun musik rampak sekar anu diwangun ku sawatara bagian sora (basa Inggris: part, basa Jerman: Stimme).[1]

Struktur[édit | édit sumber]

Rampak Sekar biasana dipingpin ku saurang dirigen atawa choirmaster anu umumna sakaligus palatih rampak sekar.[2] Umumna paduan sora diwangun luhur opat bagian sora (contona sopran, alto, tenor, sarta bas), sanajan bisa disebutkeun yén euweuh watesan jumlah sora anu aya dina rampak sekar.[2] Sajaba opat sora, jumlah jenis sora anu pangsawajarnana dina rampak sekar nyaéta tilu, lima, genep, sarta dalapan. Lamun nyanyi jeung hiji sora, paduan sora kasebut diistilahkeun nyanyi sacara unisono.[2]

Rampak Sekar bisa nyanyi paké iringan pakakas musik atawa henteu. Nyanyi anu henteu paké iringan pakakas musik biasana disebut minangka nyanyi a cappella. Lamun nyanyi kalayan iringan, pakakas musik pengiring rampak sekar bisa diwangun luhur pakakas musik naon waé, hiji, sawatara, atawa komo hiji orkestra pinuh.[2]

Pikeun latihan paduan sora, pakakas pengiring anu dipaké biasana nyaéta piano, kaasup komo lamun dina penampilannya dipaké pakakas musik séjén atawa dipidangkeun sacara a cappella.[2]

Tata Lokasi Panggung[édit | édit sumber]

Aya loba tetempoan ngeunaan kumaha unggal jumplukan bagian sora dina paduan sora ditempatkeun di panggung dina hiji penampilan. Dina paduan sora simfonik, biasana bagian-bagian sora diatur ti sora pangluhurna ka sora terendah (contona sopran, alto, tenor, sarta saterusna bass) ti kénca ka katuhu, bersesuaian jeung nempatkeun bagian pakakas musik gesek umumna. Dina penampilan a cappella atawa kalayan iringan piano, umumna lalaki ditempatkeun di tukang sarta wanoja di hareup; nempatkeun jumplukan bas di tukang jumplukan sopran disukai ku sawatara dirijen jeung ékol yén kadua bagian sora ieu kudu silih menyesuaikan nada.

Paduan sora anu leuwih boga pangalaman mindeng menyanyi kalayan kabéh bagian sora galo sarta henteu terkelompok-kelompok. Pamadegan anu ngarojong padika nempatkeun ieu téh yén padika ieu ngagampangkeun unggal penyanyi pikeun ngaregepkeun sarta menyesuaikan nada jeung bagian sora anu séjén, sanajan hal ieu nungtut kamandirian unggal penyanyi.

Rujukan[édit | édit sumber]

  1. (id)[1] Archived 2012-01-14 di Wayback Machine(diakses tanggal 24 november 2011)
  2. a b c d e (id)[2] Archived 2012-01-20 di Wayback Machine(diakses tanggal 28 november 2011)