Lompat ke isi

Sanyawa kalifornium

Ti Wikipédia Sunda, énsiklopédi bébas
Kalifornium(III) nitrat

Sababaraha sanyawa kalifornium parantos dilakukeun sareng ditaliti.[1] Hiji-hijina ion kalifornium anu stabil dina leyuran cai nyaéta kation kalifornium(III).[2] Dua kaayaan oksidasi séjénna nyaéta IV (agén pangoksidasi kuat) jeung II (agén réduksi kuat).[3] Unsur ieu ngabentuk klorida larut cai, nitrat, perklorat, jeung sulfat sarta endapan jadi fluorida, oksalat atawa hidroksida.[4] Upami masalah kasadiaan unsur tiasa diatasi, maka CfBr2 sareng CfI2 sigana bakal stabil.[5]

Kaayaan oksidasi +3 diwakilan ku kalifornium(III) oksida (konéng-héjo, Cf2O3), kalifornium(III) fluorida (héjo caang, CfF3) jeung kalifornium(III) iodida (lemon konéng, CfI3).[3] Kaayaan oksidasi +3 séjén kaasup sulfida jeung metalosin.[6] Kalifornium(IV) oksida (coklat hideung, CfO2), kalifornium(IV) fluorida (héjo, CfF4) ngagambarkeun kaayaan oksidasi IV. Kaayaan II diwakilan ku kalifornium(II) bromida (konéng, CfBr2) jeung kalifornium(II) iodida (violet poék, CfI2).[3]

Sanyawa

[édit | édit sumber]

Kalifornium(IV) oksida (CfO2) nyaéta padet hideung-coklat nu mibanda struktur kristal kubik jeung parameter kisi, jarak antara sél unit dina kristal, tina 531,0 ± 0,2 pm.[7] Kristal kalifornium(III) oksida biasana mibanda simétri kubik anu puseur awak. Aranjeunna ngarobah kana bentuk monoclinic nalika dipanaskeun dugi ka 1400 °C sareng ngalembereh dina 1750 °C.[7]

Kalifornium(III) klorida (CfCl3) nyaéta sanyawa héjo zamrud jeung struktur héksagonal nu bisa dijieun ku ngaréaksikeun Cf2O3 jeung asam hidroklorat dina 500 °C.[8] CfCl3 lajeng dipaké salaku feeder stock pikeun ngabentuk triiodide konéng-oranyeu CfI3, nu salajengna bisa diréduksi jadi ungu lavender diiodida CfI2.[9]

Kalifornium(III) fluorida (CfF3) nyaéta padet konéng-héjo kalayan simétri kristal anu laun-laun robah tina ortorombik jadi trigonal lamun dipanaskeun di luhur suhu kamar.[10] Kalifornium(IV) fluorida (CfF4) nyaéta padet héjo caang jeung struktur kristal monoklinik.[11]

Kalifornium(II) iodida (CfI2) nyaéta padet ungu jero kalayan struktur rhombohedral anu stabil dina suhu kamar sareng struktur héksagonal anu teu stabil. Kalifornium(III) iodida (CfI3) nyaéta padet konéng-lemon nu mibanda struktur rhombohedral jeung sublim dina ~800 °C.[12] Kalifornium(III) oksifluorida (CfOF) disiapkeun ku hidrolisis kalifornium (III) fluorida (CfF3) dina suhu luhur.[13] Kalifornium(III) oksiklorida (CfOCl) dijieun ku cara hidrolisis hidrat kalifornium(III) klorida dina suhu 280–320 °C.[14] Pemanasan sulfat dina hawa kira-kira 1200 °C terus diréduksi ku hidrogén dina 500 °C ngahasilkeun sésquioksida (Cf2O3).[8] Hidroksida Cf(OH)3 jeung trifluorida CfF3 rada leyur.[8]

Kalifornium(III) oksiklorida (CfOCl) nyaéta sanyawa kalifornium munggaran anu kapanggih.[15]

Kalifornium(III) poliborat teu ilahar dina nu kalifornium ieu kovalén kabeungkeut borat.[16]

Tris(siklopentadienil)kalifornium(III) (Cp3Cf) nampilkeun dirina salaku kristal beureum ruby. Komplek siklopentadienil ieu disusun ku réaksi antara Cp2Be jeung CfCl3 dina skala mikrogram jeung dicirikeun ku kristalografi sinar-X.[17] Kalifornium nyaéta unsur kadua pangbeuratna anu dipikawanoh sanyawa organologam. A metallocene kalifornium ngagulung ogé geus diisolasi jeung dicirikeun.[18]

Tempo ogé

[édit | édit sumber]

Rujukan

[édit | édit sumber]
  1. Krebs, Robert (2006). The History and Use of our Earth’s Chemical Elements: A Reference Guide. Westport, Connecticut: Greenwood Publishing Group. pp. 327–328. ISBN 978-0-313-33438-2. 
  2. CRC 2006, p. 4-8.
  3. a b c Jakubke 1994, p. 166.
  4. Seaborg 2004.
  5. Greenwood 1997, p. 1272.
  6. Cotton 1999, p. 1163.
  7. a b Baybarz, R. D.; Haire, R. G.; Fahey, J. A (1972). "On the Californium Oxide System". Inorganic and Nuclear Chemistry 34 (2): 557–565. doi:10.1016/0022-1902(72)80435-4. 
  8. a b c Cunningham 1968, p. 105.
  9. Cotton, Simon (2006). Lanthanide and Actinide Chemistry. West Sussex, England: John Wiley & Sons. p. 168. ISBN 978-0-470-01006-8. 
  10. Stevenson, J. N.; Peterson, J. R. (1973). "The Trigonal and Orthorhombic Crystal Structures of CfF3 and their Temperature Relationship". Inorganic and Nuclear Chemistry 35 (10): 3481–3486. doi:10.1016/0022-1902(73)80356-2. 
  11. Chang, C-T. P.; Haire, R. G.; Nave, S. E. (1990). "Magnetic Susceptibility of Californium Fluorides". Physical Review B 41 (13): 9045–9048. Bibcode 1990PhRvB..41.9045C. doi:10.1103/PhysRevB.41.9045. PMID 9993248. https://zenodo.org/record/1233719. 
  12. Macintyre, J. E.; Daniel, F. M.; Stirling, V. M. (1992). Dictionary of inorganic compounds. London: Chapman and Hall, CRC Press. p. 2826. ISBN 978-0-412-30120-9. 
  13. Peterson, J. R.; Burns, John H. (1968). "Preparation and Crystal Structure of Californium Oxyfluoride, CfOF". Inorganic and Nuclear Chemistry 30 (11): 2955–2958. doi:10.1016/0022-1902(68)80155-1. 
  14. Copeland, J. C.; Cunningham, B. B. (1969). "Crystallography of the Compounds of Californium. II. Crystal Structure and Lattice Parameters of Californium Oxychloride and Californium Sesquioxide". Inorganic and Nuclear Chemistry 31 (3): 733–740. doi:10.1016/0022-1902(69)80020-5. https://escholarship.org/content/qt4gw1g9cb/qt4gw1g9cb.pdf?t=p0uwbs. 
  15. Seaborg, Glenn T. (1963). Man-Made Transuranium Elements. Prentice-Hall. 
  16. "Unusual structure, bonding, and properties may provide a new possibility for a californium borate". 1 June 2015. Diakses tanggal 29 July 2015. 
  17. Laubereau, Peter G.; Burns, John H. (1970). "Microchemical preparation of tricyclopentadienyl compounds of berkelium, californium, and some lanthanide elements". Inorganic Chemistry 9 (5): 1091–1095. doi:10.1021/ic50087a018. 
  18. Goodwin, Conrad A. P.; Su, Jing; Stevens, Lauren M.; White, Frankie D.; Anderson, Nickolas H.; Auxier, John D.; Albrecht-Schönzart, Thomas E.; Batista, Enrique R. et al. (18 November 2021). "Isolation and characterization of a californium metallocene". Nature 599 (7885): 421–424. Bibcode 2021Natur.599..421G. doi:10.1038/s41586-021-04027-8. PMID 34789902. https://pure.manchester.ac.uk/ws/files/211664193/goodwin2021Nature_CfCp2_draft.pdf. 

Bibliografi

[édit | édit sumber]