Leuit
Leuit nyaéta ngaran wangunan tradisional nu gunana pikeun neundeun paré. Aya anu kolongna luhur aya ogé anu handap. Anu has tina leuit nyaéta panto jeung dingdingna. [1] Panto leuit leuwih mémpér-mémpér kawas jandéla ti batan panto, ku sabab ayana di luhur bagian hareup. Jalma anu arék muka atawa asup ka jero kudu maké tarajé.[1] Anapon dingdingna biasana tina bilik sakumaha nu dipaké ogé dina imah, nu ngabédakeunna téh lincarna.[1] Upama dina imah mah lincarna téh ngan aya hiji saban dingding, dina leuit mah lincarna téh loba kawas jadi tulang rusuk. Dijieunna ogé biasana lain tina kai, tapi tapi tina bagian catang tangkal kawung bagian luarna nu teuas kacida.[1]
Catetan
[édit | édit sumber]- ↑ a b c d Ajip Rosidi, dkk, 2000, Ensiklopedi Sunda: Alam, Manusia, dan Budaya (Termasuk budaya Betawi dan Cirebon). Jakarta. Pustaka Jaya
|
Artikel ieu mangrupa taratas, perlu disampurnakeun. Upami sadérék uninga langkung paos perkawis ieu, dihaturan kanggo ngalengkepan. |