Pikiran

Ti Wikipédia Sunda, énsiklopédi bébas

Pikiran téh ide jeung prosés mental. Pamikiran ieu ngamungkinkeun hiji jalma pikeun ngagambarkeun dunya salaku model jeung méré perlakuan éta éféktif luyu jeung tujuan, rencana, jeung kahayang. Kecap nu nujul ka konsep jeung prosés antarana kognisi, pamahaman, eling, pamanggih, jeung imajinasi.

Pamikiran ngawengku manipulasi otak ngalawan informasi, saperti lamun urang wangun konsép, kalibet dina ngarengsekeun masalah, ngalaksanakeun nalar, jeung nyieun hiji kaputusan.

Pamikiran nyaéta fungsi kognitif-tingkat luhur analisis jeung prosés pamikiran janten bagian tina psikologi kognitif.

Prosés dasar[édit | édit sumber]

Dasar mékanisme tina sél otak manusa ngagambarkeun dina prosés tina pola cocog atawa pola pangakuan. Lamun batur geus ngalakonan hiji cerminan, kaayaan anyar sarta pangalaman anyar anu nganilai dumasar kana naon inget. Pikeun nyieun penilaian ieu, pikiran nahan pangalaman waktu ieu jeung nurun tina pangalaman katukang nu sasuai. Hal ieu dilakukeun ku ngajaga nu pangalaman nu hadir jeung baheula salaku hiji pangalaman misah. Pikiran bisa nyampur, patandingan, ngagabung, nukeur, jeung nurun konsep, persepsi, jeung pangalaman. Prosés ieu disebut nalar. Logika mangrupa élmu nalar. Kasadaran prosés nalar ieu téh lawang kana eling (tempo philosopher Ned Block).

Rujukan[édit | édit sumber]

  • Eric Baum (2004). Naon Mikir, Bab Dua: Pikiran téh hiji Program Komputer. MIT Press. ISBN 0-262-02548-5

Tumbu luar[édit | édit sumber]