Sastra Jawa
 |
Artikel ieu teu boga rujukan sumber nu bisa dipercaya jadi eusina teu bisa divérifikasi. Pitulung ngabenerkeun artikel ieu kalawan nambihkeun rujukan nu bener. Artikel nu teu bisa divérifikasi bisa dihupus ku Kuncén. |
Sajarah Sastra Jawa dimimitian ku kapanggihna prasasti di daérah Sukabumi, Paré, Kediri Jawa Wétan. Prasasti nu biasana disebut Prasasti Sukabumi ieu ditulis tanggal 25 Maret taun 804 Maséhi. Eusina ditulis nganggo basa Jawa Kuna.
Sanggeusna prasasti Sukabumi, aya prasasti séjénna ti taun 856 Maséhi nu eusina sabangsaning tembang kakawin. Kakawin nu eusina geus henteu lengkep ieu mangrupa tembang basa Jawa (Kuna) nu pangkolotna.
Biasana sajarah sastra Jawa dibagi jadi opat jaman:
Salian ti éta aya kategori husus deui, nyaéta Sastra Jawa-Bali. Sastra ieu terusannana tina Sastra Jawa Tengahan. Satuluyna ayaa ogé Sastra Jawa-Lombok, Sastra Jawa-Sunda, Sastra Jawa-Madura, jeung Sastra Jawa-Palémbang
Ti sakabéh sastra tradisional Nusantara, sastra Jawa mangrupa sastra nu pangmekarna tur loba simpenan karyana. Tapi ti saprak proklamasi RI taun 1945 sastra Jawa rada dianaktérékeun di Nagara Kesatuan RI sabab nu leuwih diutamakeun téh rasa manunggal (kesatuan) bangsa Indonésia.
Basa Jawa mimitina ditulis maké aksara turunan aksara Pallawa nu asalna ti India kidul. Aksara ieu nu jadi karuhunna aksara Jawa modéren atawa Hanacaraka nu masih dipaké nepi ka kiwari. Satuluyna marengan mekarna ageman Islam dina abad ka-15-16, hurup Arab dipaké keur nulis basa Jawa; hurup ieu diaranan hurup pegon. Satuluyna ku saratangna urang Eropa di tanah Jawa, aksara Latén dipaké ogé keur nulis basa Jawa.