E. Abdurrahman
(dialihkeun ti Abdurrahman,E)
| K.H. E. Abdurrahman | |
|---|---|
| Gumelar | 12 Juni 1912 Cianjur, Jawa Kulon, Hindia-Walanda |
| Pagawéan | Dosén, ulama |
Kiai Haji E. Abdurrahman (gumelar di Cianjur, Jawa Kulon, 12 Juni 1912 nyaéta dosén, ulama, jeung pernah jadi ketua Persis. Anjeunna kénging khataman Al-Quran nuju umur 7 tahun, diajarna di Madrasah Nahdlatul Ulama Al-Ianah di Cianjur, saatos réngséna janten guru agama. Dina tahun 1934, anjeunna ngagabung sareng Pendidikan Islam (Pendis) nu dipingpin ku M. Natsir di Bandung.[1]
Dina tahun 1959, anjeunna diangkat janten dosén di UNISBA sareng dina tahun 1967, diangkat janten dosén di IKIP Bandung. Anjeunna ngabina sareng mingpin pasantrén Persis Bandung dugi ka puput umur. Sok nyerat ngeunaan masalah agama jeung fiqih dina basa Sunda sareng Indonésia. Dina basa Indonésia, seratanna dibukukeun dina Recik-Recik Dakwah.[1]
Rujukan
[édit | édit sumber]- ↑ a b Rosidi, Ajip, 1938-; Pustaka Jaya (Firm) (2000). Ensiklopedi Sunda : alam, manusia, dan budaya, termasuk budaya Cirebon dan Betawi (Cet. 1 ed.). [Jakarta]: Pustaka Jaya. ISBN 9794192597. OCLC 45463431.