Seni Pintonan

Ti Wikipédia Sunda, énsiklopédi bébas


Musik Orkéstra di Éropah minangka salah sahiji wangun seni pintonan
Tari Jaipongan minangka salah sahiji wangun seni pertunjukan ti wewengkon Jawa Kulon

Seni pintonan (ᮞᮨᮔᮤ ᮕᮤᮔ᮪ᮒᮧᮔᮔ᮪) (basa Inggris: performance art) nyaéta salah sahiji cabang seni anu tujuanana pikeun mintonkeun, magelarkeun jeung nunjukkeun hiji wangun kasenian.[1]

Schecner (1988: 30) nétélakeun yén pintonan nyaéta hiji aktifitas anu dilakukeun ku individu atawa kelompok di hareupeun kelompok éta sorangan atawa kelompok séjénna.[2] Kalawan napak kana harti pintonan éta, tétéla yén pintonan téh kudu bisa ditingali jeung dirasa kalawan ni’mat boh pikeun paminton boh pikeun panongtonna.[2] Upama kecap pintonan ditambahan kecap seni di hareupeunana, mangka ngandung harti “pintonan anu boga ajén seni”, kayaning tari, musik, drama jrrd. Anu digelarkeun minangka pintonan hareupeun panongton.[1]

Dina seni pintonan téh sakurang-kurangna aya tilu unsur anu jadi dadasarna nyaéta ayana karya seni, tempat pintonan, jeung panongtong (aprésiator).[1]

Réferénsi[édit | édit sumber]

  1. a b c (id)Amir, dkk. 2007.Apresiasi Bahasa dan Seni. Bandung: FPBS UPI. Kaca 81-82
  2. a b (en)Scechner, Richard. 1988. Performance Theory (a revised version of Essays on Performance Theory). Princeton: Princeton University Library. kaca: 30