Lompat ke isi

Sisingaan

Ti Wikipédia Sunda, énsiklopédi bébas
helaran Sisingaan di jalan Cikole, Lémbang, Bandung

Sisingaan mangrupa atraksi kasenian tradisional urang Sunda anu pidanganganana ku cara merenahkeun budak sapasang luhureun sisingaan (singa jijieunan) anu dibarengan ku opat penari, maké iringan tarompét jeung kendang[1].Sisingaan mangrupa pintonan anu atraktif jeung ngahibur panongtonna [1]. Seni has budaya Sunda ieu ayana di Kabupaten Subang provinsi Jawa Barat[1]. Sisingaan mangrupa seni pintonan rakyat Subang anu masih aya nepi ka kiwari[1].

Sejarah

Sisingaan diciptakeun dina taun kira-kira 1975 ku para seniman sunda, sabab panginget datangna kasenian Réyog Ponorogo ka dayeuh kasebut anu di bantun ku kaum urban ti Ponorogo. Sanggeus para seniman sunda sawala kalawan seniman réyog anu benten pisan kalawan réog sunda, yen réyog ti Jawa Wetan langkung metot perhatin sarta mibanda peunteun filosofi anu luhur sarta mibanda catetan sajarah ngalawan kolonial Belanda.

Mangka diciptakanlah hiji kasenian sanggem nembongkeun idéntitas has Subang ti alpukah para seniman. Sisingaan diilhami ti carios serial réyog di Jawa Wetan, anu nyaritakeun bungah lalampahan para ponggawa raja Singa Barong ti karajaan Lodaya wanci nuju karajaan Daha. Sanaos sang raja kakoncara bengis sarta angkuh, nanging para ponggawa sok satia manggul tandu anu ditiduri ku Raja Singa Barong.

Sajaba ti éta minangka lambang lalawanan rakat Indonésia ka kesewenangan Belanda anu di gambarkan minangka sosok singa dina lambang VOC. Perkawis ieu boga tujuan minangka edukasi pembelajaran sajarah menenangkeun kanggo para siswa.

Mekar Seni

Nalika tampil euweuh bébédaan anu atra antara sisingaan modérn jeung sisingaan tradisional. Gerakan jeung atraksi nu ngangkat singa, mintonkeun gerakan anu méh sarua[1].Pintonan sisingaan dibarengan ku sora tarompét jeung kendang jiga musik pencak silat[1]. Sapasang budak leutik anu maké baju adat sunda ditaékkeun kana sapasang sisingaan anu diangkat ku opat penari (hiji singa digotong ku opatan)[1][2].Gerakan-gerakan jiga jurus silat dipintonkeun bari diseselan ku jaipongan, tarian has Jawa Barat[1].

Baheula pamaén sisingaan téh dalapan urang lalaki anu ngagotong bonéka singa dibarengan ku saurang pamingpin kelompok, sababaraha urang pamaén waditra jeung dua urang nu maénkeun jajangkungan[2].Atraksi sisingaan ngahijikeun tilu unsur seni anu utama nyaéta gerak tari atawa pencak silat jeung jaipongan, seni sora gamelan kendang jeung gong, sarta seni busana anu dipaké ku para pamaénna[1]. Para pamaén sisingaan mintonkeun akrobat jeung tarian anu atraktif, rupa-rupa gerakan ieu nyieun warga anu ningali pintonan ngarsa kahibur[1]. Di tengah zaman modérnisasi jeung ayana budaya asing anu asup, sisingaan angger bisa lumaku nepi ka kiwari minangka pintonan rakyat di daérah Subang, Jawa Barat.[1] Simbolisasi budak anu diuk luhureun singa salaku réfléksi perjoangan pembébasan Nasional pikeun ngéléhkeun kakuatan impérialis sarta kompradorna di jero nagri[2].

Referensi