Sunnah

Ti Wikipédia Sunda, énsiklopédi bébas

Sunnah (Arab: سنة sunnah, hartina "arus nu lancar jeung gampang" atawa "jalur aliran langsung") dina Islam nyoko kana sikep, tindakan, kekedalan, jeung cara rasulullah ngalaksanakeun kahirupan atawa garis-garis bajoang (tradisi) anu dilaksanakeun ku rasulullah.

Sunnah mangrupa sumber hukum kadua dina Islam, sanggeus Al-Quran. Narasi atawa informasi anu ditepikeun ku para sahabat ngeunaan sikep, tindakan, kekedalan, jeung cara rasulullah disebut hadis. Sunnah anu diparéntahkeun ku Allah disebut sunnatullah (hukum alam).

Étimologi[édit | édit sumber]

Sunnah (سنة ˈsunnah, plural سنن sunan) nyaéta kecap basa Arab anu hartina "kabiasaan" atawa "biasa dilaksanakeun".[1] Sacara istilah sunnah nyaéta jalan anu dipilih ku rasulullah jeung para sahabatna, boh patali jeung élmu, kayakinan, kekedalan, paripolah, atawa kaputusan. Kaum nu yakin kana Sunni ogé disebut Ahl as-Sunnah wa'l-Jamā'ah ("jalma-jalma tina tradisi jeung kaum (Muhammad)") atawa Ahlussunnah keur singgetanana.

Rujukan[édit | édit sumber]

Tumbu luar[édit | édit sumber]