Sunnah
Sunnah (Arab: سنة sunnah, hartina "arus nu lancar jeung gampang" atawa "jalur aliran langsung") dina Islam nyoko kana sikep, tindakan, kekedalan, jeung cara rasulullah ngalaksanakeun kahirupan atawa garis-garis bajoang (tradisi) anu dilaksanakeun ku rasulullah.
Sunnah mangrupa sumber hukum kadua dina Islam, sanggeus Al-Quran. Narasi atawa informasi anu ditepikeun ku para sahabat ngeunaan sikep, tindakan, kekedalan, jeung cara rasulullah disebut hadis. Sunnah anu diparéntahkeun ku Allah disebut sunnatullah (hukum alam).
Étimologi
[édit | édit sumber]Sunnah (سنة ˈsunnah, plural سنن sunan) nyaéta kecap basa Arab anu hartina "kabiasaan" atawa "biasa dilaksanakeun".[1] Sacara istilah sunnah nyaéta jalan anu dipilih ku rasulullah jeung para sahabatna, boh patali jeung élmu, kayakinan, kekedalan, paripolah, atawa kaputusan. Kaum nu yakin kana Sunni ogé disebut Ahl as-Sunnah wa'l-Jamā'ah ("jalma-jalma tina tradisi jeung kaum (Muhammad)") atawa Ahlussunnah keur singgetanana.
Rujukan
[édit | édit sumber]- ↑ Sunnah Archived 2010-12-05 di Wayback Machine
Tumbu luar
[édit | édit sumber]- (id) Ensiklopedi Sunnah 9 Kitab Imam Hadis Archived 2021-02-26 di Wayback Machine