Tangkil
| Tangkil | |
|---|---|
| |
| Tangkil | |
| Klasifikasi ilmiah | |
| Karajaan: | |
| Divisi: | |
| Kelas: | |
| Ordo: | |
| Kulawarga: | |
| Génus: | |
| Spésiés: | G. gnemon
|
| Ngaran binomial | |
| Gnetum gnemon | |
Tangkil (Gnetum gnemon L.) atawa dina basa Indonésia disebut melinjo nyaéta hiji spésiés tatangkalan nu sikian nu terbuka (Gymnospermae) nu wujudna tangkal sarta asalna ti Asia tropis jeung Pasifik Kulon.[1] Tangkil dipikawanoh ogé kalawan ngaran belinjo, mlinjo (basa Jawa), atawa bago (basa Malayu sarta basa Tagalog). Tangkil réa dipelak di pakarangan minangka pangiuhan atawa pangwates pakarangan sarta utamana dimangpaatkeun "buah" jeung daunna.[2][3]
Gambaran botani[édit | édit sumber]
Tangkil mangrupa tatangkalan taunan nu ngawangun tangkal anu mibanda dua imah (dioecious, aya individu jalu jeung bikang).[2] Tangkalna kukuh sarta bisa dimangpaatkeun jadi bahan wangunan. Daunna nunggal sarta wujudna lonyod jeung tungtungna mintul.[1] Tangkil henteu ngahasilkeun kembang sarta buah sajati alatan lain kaasup tuwuhan nu kembangan.[1] Anu dianggap buah sabenerna mah nyaéta siki anu kabungkus ku salapis aril anu dagingan.[2]
Pamangpaatan[édit | édit sumber]
Tangkil arang dibudidayakeun sacara inténsif. Kaina bisa dipaké jadi bahan pikeun papan.[1] Daun ngorana dipaké pikeun bahan sayuran (contona dina sayur asem).[1] "Kembang" (jalu atawa bikang) sarta sikina anu masih laleutik (pentil) atawa anu geus asak dijadikeun ogé sayuran. Siki tangkil ogé dijadikeun bahan baku emping.[2]
Minangka sumber pangan, siki tangkil ngandung kadar urea nu rada luhur antukna leuwih hadé ulah ngadaharna kaleuleuwihan.[2]
Dicutat tina[édit | édit sumber]
- ↑ a b c d e Soetanto, Edy (2008). Teknologi Tepat Guna MEMBUAT EMPING STICK MELINJO. Jakarta: Kanisius.
- ↑ a b c d e Mulyanto, Joko (2008). Pembibitan & Budi Daya Melinjo. Jakarta: Kanisius.
- ↑ K. HEYNE (1913). "DE NUTTIGE PLANTEN VAN NEDERLANDSCH-INDIË". Di Fulconis, R. TEVENS SYNTHETISCHE CATALOGUS DER VERZAMELINGEN VAN HET MUSEUM VOOR TECHNISCHE- EN HANDELSBOTANIE TE BUITENZORG. Newyork: Library new york botanical garden. p. 36.