Acé Bastaman
| Acé Bastaman | |
|---|---|
| Gumelar | Atjé Bastaman 8 Agustus 1912  Ciamis, Jawa Barat, Hindia-Walanda |
| Pagawéan | Pangusaha, wartawan |
Atjé Bastaman (gumelar di Padahérang, Ciamis, 8 Agustus 1912) nyaéta pangusaha jeung wartawan Sunda. Saanggeus tamat Schkal School di Ciamis, Atjé ngalanjutkeun sakola ka MULO di Bandung, terus pindah ka Bogor. Saanggeus tamat, Atjé nuluykeun deui ka AMS di Jakarta. Karesepna kana widang pérs tos kaciri ti baheula, maklum anjeunna tinggal di imah mamangna anu langganan koran Parahiangan jeung Sipatahoenan. Di MULO Bandung, Atjé aktif jadi anggota Indonésia Muda, pakumpulan nu diresmikeun di Solo, jeung mangrupa puseur organisasi kapamudaan nu sipatna kadaérahan. Atjé ogé kantos jadi pamingpin pakumpulan Indonésia Muda cabang Bogor nu tos medalkeun majalah sorangan, Garoeda (1930-1932).[1]
Mamangna Atjé nawarkeun gawé jadi wartawan Sipatahoenan nu harita tos medal unggal poé di Bandung. Ku sabab saméméhna Atjé sok ngabantuan éta koran basa di Ciamis, antukna gampang wé Atjé ditarima ku éta parusahaan koran. Dina wanci panjajahan Jepang, di Bandung ngan koran Cahaya (Tjahaja) hungkul anu diijinkeun medal, harian ieu dipimpin ku Otto Iskandardinata (nu saméméhna pingpinan ti harian Sipatahoenan). Babareungan jeung wartawan nu séjén di, Atjé milu nimrung jeung ngalola harian Suara Merdeka (Soeara Merdeka) anu mimitina di Bandung, tapi pas Agrési Militer Walanda 1 Juli 1947 "ngungsi" ka Tasikmalaya.[1]
Saanggeus Parjanjian Renville, Atjé babarengan sareng R.S Suradireja jeung Swarha Hasan Wiratman (1948) medalkeun deui harian Sipatahoenan. Ngamimitian Atjé ngajabat jadi pingpinan rédaksi, salajeungna ngarangkap jadi pamingpin umum. Salaku wartawan, Atjé pernah menang uleman ka Amérika Sarikat jeung Éropa (1953).[1]
Rujukan
[édit | édit sumber]- ↑ a b c Rosidi, Ajip, 1938-; Pustaka Jaya (Firm) (2000). Ensiklopedi Sunda : alam, manusia, dan budaya, termasuk budaya Cirebon dan Betawi (Cet. 1 ed.). [Jakarta]: Pustaka Jaya. ISBN 9794192597. OCLC 45463431.