Kelom Geulis
Kelom Geulis, salah sahiji alas suku awewe nu dijieun tina kai sarta kulit.[1] Di bagian kénca sarta katuhu alas suku anu dijieun tina kai dihias ku pola pilin anu ganda atawa alur tutuwuhan paku sarta dibéré cét sangkan katingali hérang.[1] Di bagian kulit atawa bagian luhurna dihiasan ku pola kekembangan.[1] Bagian hareup ukuranana antara 2½ cm-3 cm, di bagian tukang antara 4–5 cm.[1] Antara taun 1950-1952 para mojang ngarasa gumbira sarta reueus maké kelom geulis anu dawam maranéhanana maké kelom dina kasempetan indit-inditan atawa pésta.[1] Kelom geulis anu kasohor dina waktu éta jieunan Tasikmalaya.[1] Pasanganna jeung lawon (sinjang) sarta Kabaya Bandung.[1] Pola lawonna téh mega mendung atawa rereng.[1]
Sajarah[édit | édit sumber]
Istilah kelom asalna ti basa Walanda klompen anu hartina sendal anu dijieun tina kai, sedengkeun geulis asalna ti basa Sunda, dicokot tina wangunna anu éndah sarta nambahan katempo geulis pamakéna.[2] Toko kelom geulis diadegkeun ku Thio Keng Siang saprak taun 1942 di Chinese Voorstart (Jalan Pecinan nu heubeul) sarta ayeuna di Jalan Cihampelas.[2] Kecap Keng dina ngaran toko dicokot ti ngaran tengah pangadegna.[2] Sanajan kelom di pasaran keur turun saprak taun 1960an , kelom geulis henteu eureun kitu waé, komo ayeuna mimiti dipikaresep deui, hususna minangka kenang-kenangan barang seni, alatan rarancang sarta wangun wanda hiasna disaluyukeun kalayan kamekaran dunya dina pola-pola sendal.[2] Komo kelom geulis dipilih ti bahan kai nu kualitasna hadé kawas Mahoni, Jamuju, sarta Kidamar sangkan tahan lila.[2]
Rujukan[édit | édit sumber]
|
Artikel ieu mangrupa taratas, perlu disampurnakeun. Upami sadérék uninga langkung paos perkawis ieu, dihaturan kanggo ngalengkepan. |