Kemang

Kemang
	Tangkal kemang, ; Citayam, Dépok, Dépok, Jawa Kulon
Klasifikasi ilmiah
Karajaan:	Plantae
Filum:	Magnoliophyta
Kelas:	Magnoliopsida
Ordo:	Sapindales
Kulawarga:	Anacardiaceae
Génus:	Mangifera
Spésiés:	M. kemanga
Ngaran binomial
	Mangifera kemanga; Blume, 1850

Kemang nyaéta tangkal buah sarupaning manggah kalayan kaambeuna seungit pisan nojos kana irung sarta rasa anu haseum amis.^[1]

Gambaran botanis

Tangkal sarta buah kemang dina dasarna mibanda ciri-ciri nu sarupa kalawan binjai, jeung sawatara béda.

Kemang ogé dijadikeun ngaran patempatan di sabagian Jawa Kulon jeung Jakarta.

Mangpaat sarta sumebarna

Kemang utamana dipelak pikeun dipetik buahna, anu ilahar didahar sanggeus buah éta asak atawa dijadikeun campuran és. Buah kemang ogé ilahar dijadikeun sari buah. Buah kemang anu ngora dipikaresep pikeun bahan rujak. Kitu ogé sikina, anu dina kaayaan atah disiksik sarta didahar sanggeus dibumbuan sarta ditambah kecap. Daun kemang anu masih ngora (pucuk) dipaké pikeun lalab sarta mindeng disuguhkeun di rumah-makan Sunda.^[2]

Kemang sumebar sacara alami di Sumatra, Kalimantan sarta Malaysia; sarta réa dibudidayakan di Jawa bagian kulon, utamana deukeut Bogor. Tumbuhan ieu utamana sumebar di padataran nu handap di; handapeun 400 m ti beungeut laut (tbl), arang nepi ka 800 m tbl. Jinis ieu tahan ku ci leuncang, sarta remen ogé kapanggih deukeut sisi walungan.

Rujukan

↑ Lim, T.K (2012). Edible Medicinal and Non-Medicinal Plants: Volume 1, Fruits. London: Springer Science & Business Media,. p. 123. ISBN 9789048186617. Diakses tanggal (disungsi) 17 April 2021.
↑ Verheij, E.W.M. sarta R.E. Coronel (eds.). 1997. Asal Daya Nabati Asia Tenggara 2: Buah-buahan anu bisa dimakan. PROSEA – Gramedia. Jakarta. ISBN 979-511-672-2. Hal. 261.

Tumbu luar

(en) Mangifera kemanga dina Agroforestrytree Database Archived 2012-01-17 di Wayback Machine, World Agroforestry Centre. Diakses 22/12/2007
(en) Mangifera kemanga dina GBIF, Global Biodiversity Information Facility. Diakses 22/12/2007.
(en) Geutah picilakaeun Anacardiaceae. Diakses 22/12/2007.

Wikimedia Commons mibanda média séjénna nu patali jeung Mangifera kemanga.

[“Lim2-1] Lim, T.K (2012). Edible Medicinal and Non-Medicinal Plants: Volume 1, Fruits. London: Springer Science & Business Media,. p. 123. ISBN 9789048186617. Diakses tanggal (disungsi) 17 April 2021.

[2] Verheij, E.W.M. sarta R.E. Coronel (eds.). 1997. Asal Daya Nabati Asia Tenggara 2: Buah-buahan anu bisa dimakan. PROSEA – Gramedia. Jakarta. ISBN 979-511-672-2. Hal. 261.

[1]

[2]