Neolitikum

Ti Wikipédia Sunda, énsiklopédi bébas
gambaran jaman néolitikum

Néolitikum nyaéta hiji jaman anu geus kaliwat di mana manusa harita geus wanoh kana sistem tatanén ,dina mangsa ieu jelema geus ngosok pakakas-pakakas anu dijieun tina batu nepi ka lemes.[1] Tatanén sarta ternak geus leuwih maju sarta jelema geus nyieun imah-imah anu permanen. Imah-imah kasebut dijieun ku babarengan ku kituna nyarupaan kampung.[1] Dina mangsa ieu geus bisa nyieun tembikar sarta pertenunan geus maju.[1] Pakakas-pakakas batu anu aya dina mangsa ieu nyaéta beliung pasagi sarta belincung.[1] Beliung pasagi nyaéta hiji pakakas anu dijieun tina batu kalisedon , keur widang handapna (widang proximal) saeutik bingkeng.[1] Bangian hareup biasana leuwih leutik batan bagian tungtungna.[1] Bagian hareup ieu henteu digosok.[1] Bagian tungtungna disebut ogé bagian tajaman, digosok atawa diasah ngan dina sisi handap (dina widang proximal waé).[1] Beliung diasah nepi ka lemes sarta hérang.[1] Cara makénéa nyaéta ditalian dina kai.[1] Dina jaman néolitikum , kaayaan lingkungan alam loba nu robah.[2] Naékna cai sagara ngabalukarkeun daratan nambahan heureut.[2] Hawa jadi leuwih panas, ngajadikeun taneuh garing di unggal wewengkon.[2] Wewengkon tempat manusa moro beuki heureut , samentara nu nyicingan bumi beuki nambahan.[2] Sakabéh éta ngabalukarkeun manusa henteu deui bisa sapinuhna ngagantungkeun diri ti na pakasaban moro .[2] Maranéhanana kudu sanggup ngahasilkeun kadaharan sorangan.[2] Alatan éta , manusa mimitian ngembangkeun pepelakan sarta ternak sato nu tangtu.[2] Jadi manusa anu baheulana ngan jadi tukang ngumpulkeun kadaharan kiwari jadi penghasil kadaharan.[2] Parobahan anu pohara ngadasar éta mindeng disebut revolusi neolitikum , sanajan sabenerna parobahan kasebut lumangsung dina jangka waktu anu lila.[2] Dina mangsa tatanén , tutukeyran barang atawa barter geus dipigawé.[2] Kutan di wewengkon anu beunghar ku batu jelema leuwih loba nambang batu pikeun dijieun beliung.[2] Sajaba dipaké sorangan , sawaréh hasilna ditukeurkeunn jeung barang séjén anu henteu bisa maranéhanana hasilkan sorangan.[2] Kitu ogé , nu nyicingan anu bisa nyieun gerabah baris menukarkan sawaréh hasil karajinan maranéhanana jeung barang séjén .[2]

Rujukan[édit | édit sumber]

  1. a b c d e f g h i j (id)jaman-jaman pra-sejarah[tumbu nonaktif] (diaksés tanggal 18 November 2011)
  2. a b c d e f g h i j k l m (id)zaman neolitikum[tumbu nonaktif] (diaksés tanggal 18 November 2011)