Wawacan Mahabarata
Wawacan Mahabarata nyaéta wawacan anu dianggit tina carita Mahabarata ti India[1]. Ieu wawacan kabagi jadi judul-judul leutik anu jumlahna aya 11 buku[1]. 7 judul dianggit ku R. Méméd Sastrahadiprawira (1897-1932), nyaéta Luluhur Pandawa, Pandawa Jajaka, Pandawa Papa, Pandawa Ngadeg Raja, Pandawa Diperdaya, Pandawa Kasangsara, jeung Pandawa Nagih Jangji[1]. Barang nepi ka dinya, Méméd tilar dunya[1].
Ku sabab kitu, R. Satjadibrata anu babarengan jadi rédaktur basa Sunda Balai Pustaka, neruskeun hanca nganggit wawacan tina Mahabarata nepi ka tamat[1]. 4 judul Wawacan Mahabarata tuluyanna nu dianggit ku R. Satjadibrata téh nyaéta Mepek Balad, Barata Yuda I, Barata Yuda II jeung Pandawa Séda[1].
Sabada perang, M.A. Salmun anu harita jadi rédaktur basa Sunda di Balai Pustaka, ngumpulkeun kabéh wawacan karya Méméd jeung Satjadibrata dihijikeun bari disarungsum di ditu di dieu ku anggitan anjeunna, nya dijudulan Wawacan Mahabarata (1950)[1]. Ku sabab nu dijadikeun dasarna carita Mahabarata ti India, dina Wawacan Mahabarata mah taya tokoh wayang cara Semar, Cépot atawa Udawala[1].
Sumber Rujukan
[édit | édit sumber]
|
Artikel ieu mangrupa taratas, perlu disampurnakeun. Upami sadérék uninga langkung paos perkawis ieu, dihaturan kanggo ngalengkepan. |