Madu
Madu mangrupa cairan kentel amis nu dihasilkeun ku nyiruan jeung insékta lianna tina sari kembang (nectar).
Madu téh jauh leuwih amis batan gula, sarta moal bari, ku sabab kandungan gulana anu luhur bisa maéhan baktéri (plasmolisis). Ragi ogé moal bisa tumuwuh dina madu, sabab kalembaban madu handap teuing. Kalembaban madu alami téh kira 14%-18%, nepi ka mun kalembabanana tetep handapeun 18%, moal aya organisme nu bisa baranahan dina madu.
Usaha ngukut nyiruan madu di Indonesia kawilang geus heubeul, sahenteuna geus dileukeunan ti taun 1861 kénéh.[1] Dumasar kana tulisan D. Horst (1816), Belpe (1879), jeung Hoekam (1929) nu mertélakeun ngeunaan téknologi ngingu nyiruan madu di Indonesia.[1] Sajeroeun taun 1918-1930 urang walanda geus bisa ngingu nyiruan di darah Purworejo jeung Purwokerto, ku lantaran ayana perang dunya ka II ieu usaha nyanghareupan kaayaan anu ripuh.[1] Taya lian Drs. Ketut Patra dina taun 1964-1971, mitembeyan deui ngingu nyiruan madu di daérah Bali.[1] Kadieunakeun ngingu nyiruan madu dilaksanakeun dina ukuran usaha gedé perenahna di Jakarta, nu dikokolakeun ku Mastio Apiaris taun 1973 malahan ngalegaan nepika daérah Sukabumi.[1]
Baca ogé
[édit | édit sumber]Tumbu kaluar
[édit | édit sumber]Wikimedia Commons mibanda média séjénna nu patali jeung Honey. |
- National Honey Board Archived 2006-08-10 di Wayback Machine
- Honey.com - The Honey expert
- American Academy of Allergy Asthma & Immunology's abstract of U. Conn. study Archived 2007-02-16 di Wayback Machine
- Article on the composition & characteristics of honey Archived 2007-01-26 di Wayback Machine
- Australian Government scientific report evaulating the safety of honey for use in listable medicines Archived 2006-05-26 di Wayback Machine
Dicutat tina
[édit | édit sumber]Artikel ieu mangrupa taratas, perlu disampurnakeun. Upami sadérék uninga langkung paos perkawis ieu, dihaturan kanggo ngalengkepan. |