Paternakan
Paternakan nyaéta kagiatan ngembang biakeun jeung ngabudidayakeun sato keur meunangkeun mangfaat jeung hasil tina éta kagiatan.[1] Harti paternakan teu tangtu kana nginguna wungkul, ngajaga jeung beternak béda perenahna[2] dina goldisetel.[1] Nu tegalan tujuan keur néangan untung kuaplikasi tina prinsip manajemén kafaktor produksi nu geus digabungkeun sacara optimal. Kagiatan dina widang paternakan bias dibagi jadi dua kategori, paternakan pikeun sato badag kawas sapi, munding jeung kuda, sedengkeun kelompok kadua mangrupa paternakan leutik kawas hayam, kelenci jsb.[1]
Sajarah
[édit | édit sumber]Sistim paternakan diperkirakeun geus kira-kira saprak 9000 SM anu dimimitian jeung doméstikasi tina anjing, embé, jeung domba.[rujukan?] Paternakan téh tumuwuh dina periode Neolitikum, nyaéta periode manusa mimiti cicing di hijidésa.[2] Dina waktu ieu ogé, domba jeung embé nu tadina ngan dicokot dagingna wungkul, mimiti dicokot susu jeung buluna ogé (wol).[2] Sanggeus éta manusa ogé ngumpulkeun sapi jeung munding pikeun nyokot hasil kulit jeung hasil susu jeung ngagunakeun tanagana pikeun ngabajak taneuh.[rujukan?] Manusa ogé ngamekarkeun beternak kuda, babi, onta, jeung sajabana. [rujukan?] Élmu ngeunaan beternak, diajarkeun di loba paguron jeung akademi sakuliahdunya.[2] Para siswa diajar disiplin élmu saperti é lmu gizi, génétika jeung budidaya, atawa élmu réproduksi.[2] Lulusan ti paguron tinggi éta geus mangka aktif salaku dokter hewan, farmasi sato, ngayakeun ternak jeung industri dahareun.[2] Sareng sagala watesan peternak, kudu ngamekarkeun sistem paternakan nu berwawasan ékologis, ékonomis, jeung saling nyambung nepi ka paternakan industri jeung paternakan rakyat bias ngahontal katahanan pangan jeung ngurus kamiskinan.[2]
Tujuan
[édit | édit sumber]Hiji widang agribisnis saperti paternakan kudu boga tujuan, nu bisa dipaké salaku meunteun kagiatan dilumangsungkeun salila beternak bener atawa salah.[3] Conto tujuan beternak nyaéta tujuan komérsial minangka cara meunang untung.[3] Lamun tujuan ieu nu ditetepkeun mangka sagala prinsip ékonomi perusahaan, ékonomi mikro jeung makro, konsép akuntansi jeung manajemén kudu diterapkeun.[3] Sanajan kitu, lamun paternakan dibuka keur kaperluan pamanfaatan sumber daya, saperti taneuh atawa pikeun ngeusi waktu luang tujuan utamana mah mémang aspék komersil, tapi tetep ngarepkeun modal nu digolangkeun bisa balik deui.[3]