FOMA

FOMA, anu mangrupa singketan tina kecap-kecap basa Inggris Freedom of Mobile Multimedia Access, mangrupa ngaran merek pikeun layanan 3G anu ditawarkeun ku operator telepon mobil Jepang NTT DoCoMo.

FOMA mangrupa layanan 3G W-CDMA munggaran di dunya mangsa disadiakeun dina taun 2001. FOMA bisa nyambung jeung UMTS, boh ngaliwatan tumbu radio boh ngaliwatan séntral kartu USIM, antukna méré sababaraha pilihan pikeun roaming global: boh handsetna ganti atawa henteu. Lantaran layanan mobil di Jepang umumna leuwih maju manan lolobana nagara lianna, contona FeliCa-i-mode Wallet Phones, layanan data mobil i-mode jeung sajabana, mangka pikeun narima layanan FOMA sagemblengna pamaké layanan téh kudu ngagunakeun handset Jepang.

Awalna mah handset FOMA sifatna keur coba-coba sarta diajengkeun keur para pamaké awal antukna terminalna geredé jeung waktu hirup bateréna singkat sarta jaringan anu kawengku ngan kota-kota gedé hungkul. Hal ieu lumangsung salila 1-2 taun sarta para pamaké awal lolobana para profesional industri komunikasi.

Kira-kira bulan Maret 2004, kalayan wewengkon layanan anu ampir sanagara, kaasup setasiun karéta jero taneuh (subway) katut jero wangunan-wangunan gedé, sarta ku ditawarkeunana seri handset DoCoMo 900i, FOMA nyieun torobosan ngalakukeun panjualan massal. Mimiti tanggal 29 September 2007, langganan FOMA geus leuwih ti 40 juta.^[1]

Alokasi frékuénsi pikeun FOMA Plus Area[édit | édit sumber]

FOMA Plus Area ngagunakeun pita frékuénsi 800 MHz. Hal ieu ngahasilkeun jarak pancaran sinyal anu leuwih jauh di daérah pasisian di mana jarak antara langganan jeung base station leuwih pajauh. Tapi, layanan FOMA 800 MHz kawates ngan di jero daérah pasisian lantaran di jero kota mah spéktrum frékuénsi 800 MHz téh digunakeun ogé keur layanan PDC anu kaasup 2G. Sanajan kitu, alatan layanan 2G beuki jarang ngagunakeun pita 800 MHz, NTT DoCoMo geus ngarancanakeun pikeun ngagunakeun pita frékuénsi ieu pikeun masang FOMA di daérah pasisian.