Najis
Najis (Arab, النجاسة) téh asalna tina tina basa arab, akar kecap masdar (nomina verbal) najasah nu sacara étimologis hartina kotor (qadzarah - القذارة).[1] Sedengkeun dina terminologi fiqih (syariah), najis mangrupa hal kotor nu diparéntahkeun ku syariah keur nyucikeun manéhna jeung ngaleungitkeun tina baju jeung awak jeung sadaya anu diperlukeun lamun makéna.[1] Saperti pakéan suci jeung awak dina waktu solat sarta umarah tawaf jeung Haji.[1]
Ibnu Hajar Al-Haitami di Tuhfatul Muhtaj fi Syarhil Minhaj (تحفة المحتاج في شرح المنهاج) nyebutkeun yén syariah anu najis dina ngartikeun zat kotor nu nyegah kana sahna sholat.[1]
Babagian Najis
[édit | édit sumber]- Najis Mukhaffafah : Najis mukhaffafah nyaéta urin budak lalaki anu teu nepi ka umur dua taun teu dahar hal lian ti susu (susu dicampurkeun jeung gula atawa tipung ieu hukum salaku éta ti susu).[1]
- Najis Mughallazah: Mughallazah nyaéta najis anjing jeung babi jeung turunan boh tina salah sahijina atawa boh ti dua éta.[1]
- Najis Mutawasitah: Mutawasitah nyaéta najis salian ti najis Mukhaffafah jeung Mugholadzah nyaéta
Cara Nyucikeun Najis
[édit | édit sumber]- Najis Mukhaffafah : cukup pikeun ngamurnikeun hal ti mukhaffafah najis éta ku cara diképrétan cai nu sacara rata jeung teu disaratkeun caina nyérélék, sanggeus aéna dileungitkeun.[2]
- Najis Mughallazah : Pikeun nyucikeun najis mughallazah najis éta kudu dikumbah tujuh kali. Sakali maké cai taneuh, nyaéta cai dicampurkeun jeung taneuh suci.[2] Namun najisna teu leungit sanajan dikumbah sababaraha kali maka dikira sakali, mangka kudu ditambahan genep kali deui.[2]
- Najis Mutawasitah: Pikeun ngamurnikeun nu najis mutawasitah mangka wajib ngaleungitkeun rasa, warna sarta ambeuna. (Jeung teu jadi dihampura lamun masih aya warna atawa bau) .[2] Teu nanaon lamun tinggal warna atawa ambeu nu hésé leungit.[2]