Kabupatén Tangerang

Ti Wikipédia Sunda, énsiklopédi bébas
Keur artikel kota kalayan ngaran nu sarua, tempo Kota Tangerang.
Kabupatén Tangerang
Lambang Kabupatén Tangerang

Lambang Kabupatén Tangerang
{{{foto}}}

{{{caption}}}

Peta lokasi Kabupatén Tangerang
Motto Satya Karya Kerta Raharja
Propinsi Banten
Ibukota Tigaraksa
Lega Wilayah 1.110 km²
Kordinat 106°20’-106°43’ BWé
6°00’-6°00-6°20’ LKi
Pangeusi
 · Jumlah
 · Kapadetan
 
3.187.000 (2003)
2.870 jiwa/km²
Administratif
 · Kacamatan
 · Désa/kal
 
36
316
Dasar hukum -
Tanggal -
Bupati A. Zaki Iskandar
{{{kapala daerah1}}} {{{nami kapala daerah1}}}
Kode aréa 021
DAU Rp. -

Ramatloka: http://www.kabtangerang.go.id

Kabupatén Tangerang nyaéta hiji kabupatén di Propinsi Banten, Indonésia. Ibukotana Tigaraksa. Kabupatén ieu perenahna di kuloneun Jakarta; wawatesan jeung Laut Jawa di béh kalér, Propinsi DKI Jakarta di béh wétan, Propinsi Jawa Barat jeung Kabupatén Lebak di béh kidul, sarta Kabupatén Sérang di béh kuloneunana.

Géografi[édit | édit sumber]

Sabagéan gedé wewengkon Tangerang mangrupa dataran handap. Walungan Cisadané, walungan pangpanjangna di Tangerang, ngalir ti kidul tur ngamuara ka Laut Jawa.

Tangerang mangrupa wewengkon kamekaran Jakarta. Sacara umum, Kabupatén Tangerang bisa dikelompokkeun jadi tilu wewengkon kamekaran, nyaéta:

  • Puseur Pertumbuhan Wilayah Serpong, ayana di béh wetan (wawatesan jeung Jakarta), difokuskeun minangka wewengkon padumukan jeung komérsil.
  • Puseur Pertumbuhan Balaraja jeung Tigaraksa, ayana di béh kulon, difokuskeun minangka daerah séntra industri, padumukan, jeung puseur pamaréntahan.
  • Puseur Pertumbuhan Teluk Naga, ayana di wewengkon basisir, fokus utamana keur industri pariwisata alam jeung bahari, industri maritim, perikanan, pertambakan, jeung palabuan.

Sabagéan pangeusi Tangerang lolobananana digarawé di Jakarta. Sababaraha perumahan mah mibanda fasilitas nu lengkep, nu antukna jadi kota mandiri; di antarana nu kasohor nyaéta: Bumi Serpong Damai, Lippo Karawaci, jeung Citra Raya.

Babagian administratif[édit | édit sumber]

Kabupatén Tangerang ngawengku 26 kacamatan, nu dibagi deui jadi sajumlah désa jeung kalurahan. Puseur pamaréntahannana aya di Kacamatan Tigaraksa.

Sajarah[édit | édit sumber]

Ngadegna Tangerang henteu leupas tina sajarah perjoangan Kasultanan Banten dina ngalawan kolonialisme Walanda. Ngaran “Tangerang” téh ngarujuk ka hiji wewengkon nu aya di sabudeureun bantaran Cisadané, nu baheula mah katelahna Untung Jawa, nu medal tina ayana sababaraha kajadian dina mangsa lawas nu ahirna resmi disebut “Tangerang”.

Sajarah nyebutkeun yén nalika Kasultanan Banten diteken ku serangan VOC dina pertengahan abad ka-16, tilu maulana anu pangkatna tumenggung atawa Aria, dikirim pikeun ngawangun patempatan pertahanan di wewengkon wates Batavia. Tilu tumenggung téh nyaeta Tumenggung Aria Yudhanegara, Aria Wangsakara, jeung Aria Jaya Santika, nu mangrupa dulur jauh sultan nu asalna ti Karajaan Sumedang Larang. Maranéhna langsung ngawangun markas pertahanan jeung pamaréntahan di wewengkon anu kiwari katelah wewengkon Tigaraksa. Tujuanana nyaéta keur mantuan perékonomian Kasultanan Banten ku jalan ngayakeun perlawanan ka VOC nu beuki dieu beuki ngarigikeun Kasultanan Banten ku ayana sistim monopoli dagang nu diterapkeunanana.

Upama dijujut tina legenda rahayat, bisa dicindekkeun yén cikal bakal Kabupatén Tangerang téh nyaéta Tigaraksa. Ngaran Tigaraksa sorangan hartina Kutub Tiga atawa Tilu Tanglu, ngaran anu dibikeun minangka wujud hormat ka tilu tumenggung anu jadi tilu pamingpin harita. Putra Sultan Ageng Tirtayasa ti Kasultanan Banten ngawangun tugu prasasti di beulah kulon Walungan Cisadané, ayeuna dipercaya aya di Désa Gerendeng. Waktu harita, tugu anu diwangun ku Pangeran Soegri dingaranan Tangerang, anu dina basa Sunda hartina tanda. Prasasti dina monumén ditulis dina basa Arab "botak" dina basa Jawa kuno "Bismillah pget Ingkang Gusti/Diningsun juput parenah kala Sabtu/Ping Gangsal Sapar Taun Wau/Rengsena perang netek Nangaran/Bungas wetan Cipamugas kilen Cidurian/Sakabeh Angraksa Sitingsun Parahyang. ". Anu hartina "Kalayan asma Allah SWT/Ti Kami nyandak kasempetan dinten Saptu/5 Sapar Taun Wau/Sanggeus perang ngadegkeun tugu/ngajaga wates Cipamugas Timur (Cisadané) jeung Kulon Cidurian/Sadayana ngajaga. tanah Parahyang. Istilah "Tangeran" anu hartina "tanda" laun-laun robah ngaranna jadi Tangerang sakumaha anu dipikawanoh kiwari.

Dicaritakeun yén pamaréntahan "Tilu Maulana", "Tilu Pamingpin" atawa "Tilu Tanglu" téh ahirna runtuh dina taun 1684, bareng jeung hiji perjangjian antara Pasukan Walanda jeung Kasultanan Banten dina tanggal 17 April 1684. Ieu perjanjian ditéken ku Sultan Haji atawa Sultan Abunnashri Abdulkahar (putrana Sultan Ageng Tirtayasa nu jadi pawaris Kasultanan Banten) jeung VOC. Dina salasahiji pasal perjangjian éta, disebutkeun yén wewengkon nu harita katelah “Tangeran” segemblengna ngajadi milik tur ditempatan ku VOC. Saterusna, Walanda ngawangun pamaréntahan kacamatan nu misah ti Kasultanan Banten nu dipingkin ku saurang bupati. Para bupati anu kungsi mingpin Kabupatén Tangerang dina jaman kolonial Walanda dina periode 1682-1809 nya éta Kyai Aria Soetadilaga I-VII.

Sanggeus ditilik yén turunan Aria Soetadilaga geus teu mampuh deui ngatur Kabupatén Tangerang, Walanda ngaleungitkeun ieu pamaréntahan tur dipindahkeun ka Batavia. Saterusna Walanda nyieun kabijakan, sabagéan taneuh di Tangerang dijual ka jalma jegud di Batavia.

Ngaran wewengkon Tangerang munggaran jadi ngaran resmi nalika dina mangsa kakawasaan Jepang taun 1942-1945. Pamaréntah Jepang nalika harita kungsi mindahkeun puseur pamaréntahan Jakarta Ken (wilayah administratif satingkat Kabupatén) ka Tangerang nu dipingpin ku Kentyo M. Atik Soeardi. Ieu kajadian téh dumasar kana kaputusan Gunseikanbu, nu jadi pingpinan Departemén Militer Jepang, tanggal 9 boelan 11 hoen syoowa 18 (2603) Osamu Sienaishi 1834. Ieu kaputusan ogé nunjuk Atik Soeardi pikeun jadi pembantu Wakil Kapala Gunseibu Jawa Barat sarta Radén Pandu Suradiningrat jadi Bupati Tangerang (1943-1944).

Saterusna dina tanggal 29 April 1943 kabentuk sababaraha organisasi kasundaan, diantarana anu pangpentingna nyaéta Keibodan (garis dukungan pulisi) jeung Seinendan (garis pamuda). Diteruskeun ku pindahna jabatan Pamaréntah Kota Sukabumi ka Tangerang anu dipingpin ku Kentyo M. Atik Soeardi kalayan pangkat Tihoo Nito Gyoosieken atas paréntah Gubernur Djawa Madoera.

Kusabab status wewengkon Tangerang ditingkatkeun jadi Daerah Kabupatén, wewengkon Kabupatén Jakarta jadi Daérah Istimewa. Di wewengkon Pulo Jawa, pamaréntahan dumasar kana Undang-Undang Nomer 1 Taun 1942 anu dikaluarkeun sanggeus Jepang ngawasa. Undang-undang ieu jadi dadasar pikeun palaksanaan administrasi nagara anu dumasar kana aturan militer. Panglima Angkatan Darat Jepang, Létnan Jenderal Hitoshi Imamura, dipasrahkeun tugas ngawangun pamaréntahan militér di Jawa, anu saterusna diangkat jadi gunseibu. Salian ti éta, dina bulan Agustus 1942 dikaluarkeun Undang-undang nomer 27 sareng 28 anu mungkas ayana gunseibu. Dumasar Undang-undang nomer 27, struktur pamaréntahan militér di Jawa jeung Madura diwangun ku hiji Gunsyreikan (pamaréntahan puseur) ngawas hiji Syucokan (warga) jeung dua Kotico (kapala wewengkon husus). Syucokan ngawas Syico (walikota) jeung Kenco (bupati).

Sacara hierarkis, pajabat di handapeun Kenco nyaéta Gunco (wedana), Sonco (camat) jeung Kuco (kapala désa). Tanggal 8 Désémber 1942, pas miéling Poé Pembangunan Asia Raya, pamaréntah Jepang ngaganti ngaran Batavia jadi Jakarta. Dina ahir taun 1943, jumlah kabupatén di Jawa Barat ngalaman parobahan, tina 18 jadi 19 kacamatan. Ieu alatan pamaréntah Jepang geus ngarobah status Tangerang tina kewedanaan jadi kabupaten. Parobahan status ieu dumasar kana dua hal:

Kota Jakarta ditunjuk minangka Tokubetsusi (kotamadya)

Pamaréntah Kabupatén Jakarta dianggap teu epektip dina ngawasan Kota Tangerang anu legana legana.

Atas dasar ieu, Gunseikanbu ngaluarkeun dekrit tanggal 9 Nopémber 1943 anu berbunyi:

“Menoeroet kepoetoesan Gunseikan kaping 9 boelan 11 hoen syoowa 18 (2603) Osamu Sienaishi 1834 perkawis pindahna Djakarta Ken Yakusyo ka Tangerang, teras dibewarakeun kieu:

Pasal 1: Tangerang Ken Yakusyo aya di Kota Tangerang, Tangerang Son, Tangerang Gun, Tangerang Ken.

Pasal 2: Ngaran Djakarta Ken diganti jadi Ken Tangerang.

Tambahan atoeran Oendang-oendang mulai berlaku pada tanggal 27 tahun ke-12 Syouwa 18 (2603). Djakarta, 27 boelan 12 tahoen Syouwa 18 (2603). Djakarta Syuutyokan."

Saluyu jeung kaluarna SK, Atik Soeardi nu jadi asistén Wakil Camat Gunseibu Jawa Barat, Radén Pandu Suradiningrat, diangkat jadi Bupati Tangerang (1943-1944). Dina mangsa kalungguhan Bupati Kabupatén Tangerang, H. Tadjus Sobirin (1983-1988 jeung 1988-1993) babarengan jeung DPRD Kabupatén Tangerang harita, netepkeun hari jadi Kabupaten Tangerang tanggal 27 Désémber 1943 (Peraturan Daérah Nomor 18 Tahun 1984). tanggal 25 Oktober 1984). Bareng jeung perluasan wewengkon kalawan dibentukna pamaréntahan Kota Tangerang tanggal 28 Pebruari 1993 dumasar kana Undang-Undang Nomor 2 Taun 1993, puseur pamaréntahan Kabupatén Tangerang dipindahkeun ka Tigaraksa. Pindahna ibu kota ka Tigaraksa dianggap strategis, lantaran ngahudangkeun deui aspirasi jeung sumanget para pendiri pikeun nyiptakeun tatanan kahirupan sosial anu leupas tina belenggu kolonialisme (kamiskinan, kabodoan jeung keterbelakangan) ka arah anu mandiri, maju jeung makmur. masarakat.[5]

Suku pribumi di Kabupatén Tangerang nyaéta urang Sunda.