Bincarung
| Bincarung | |
|---|---|
| |
| Status konservasi | |
| Klasifikasi ilmiah | |
| Karajaan: | |
| Filum: | |
| Kelas: | |
| Ordo: | |
| Kulawarga: | |
| Génus: | |
| Spésiés: | O. chinensis
|
| Ngaran binomial | |
| Oriolus chinensis Linnaeus, 1766
| |
| Sinonim | |
|
Oriolus indicus | |
Bincarung (Oriolus chinensis) ; Kepudang kapas[2] nyaéta spésiés manuk anu asalna tina kulawarga Oriolidae, genusna Oriolus. Ieu manuk mikaresep hirup di leuweung anu negrak, leuweung sekunder, leuweung babakoan, perkebunan, padesaan, kapanggih hirup nepika daérah anu perenahna 1.600 mdpl. Bincarung sok disebut ogé gantialuh (di daérah Sumatra jeung gulalahe Sulawesi)
Ciri mandiri[édit | édit sumber]
Manuk ieu biasana hirup sapasang atawa sakapeung ngabubuhan (kelompok). Buluna matak pikaresepeun, bulu tonggongna konéng, buntutna hideung, bulu dina hariguna konéng emas. [3] Pamatuk katempo seseg, mibanda kelir semu beureum. Pangawasan leutik, panjang kurang leuwih 26 cm.[3] Bincarung téh manuk anu sok bacéo, sanajan teu pati loba varéasina kawas manuk bacéo séjénna. [3] Kahakanan manuk bincarung, mimiti ti sisikian nepi ka rupa-rupa hileud jeung bilatung. [3]
Rupa-rupa Bincarung[édit | édit sumber]
- Bincarung emas, pamatuk jeung cékér kelirna konéng. Ieu manuk leuwih loba anu ngingu, alatan buluna nu éndah sarta mindeng disada. [3]
- Bincarung biasa pamatuk jeung cékérna Biru/paul. [3]
Habitat jeung sebaran[édit | édit sumber]
Bincarung loba kapanggih hirup di pulo Jawa, Bali, Sumatera, Kalimantan, Sulawesi. [3] Di luar negeri ogé loba kapanggih hirup, saperti di India, Cina , jeung Filipina. [3]
Kabudayaan[édit | édit sumber]
Manuk bincarung dina budaya Jawa, hususna Jawa Tengah. Spesies ini dijadikeun manuk maskot identitas ti daérah Jawa Tengah. Ieu manuk ogé jadi hiji sarat dina tradisi mitoni (tradisi tujuh bulan kakandungan).[4] ieu manuk mémang dipikaresep méh di sakuliah Nusantara.[5]
-
Kepudang kuduk-hitam I -
Kepudang kuduk-hitam II
Referensi[édit | édit sumber]
- ↑ BirdLife International (2012). "Oriolus chinensis". IUCN Red List of Threatened Species. Version 2012.1. International Union for Conservation of Nature. Diakses tanggal 16 July 2012.
- ↑ Turut 2010, p. 86.
- ↑ a b c d e f g h Sudrajat, Sudrajat (1997). Sudrajat. Indonesia: Niaga Swadaya. p. 42. ISBN 9789794893586. Disungsi9 Januari 2022
- ↑ Hermawan 2012, pp. 117-118.
- ↑ Hermawan 2012, p. 117.
Bacaan[édit | édit sumber]
- Hermawan, Rudi (2012). Rahasia Sukses Mencetak 50 Jenis Burung Kicau (dalam Indonesia). Yogyakarta: Pustaka Baru Press. ISBN 978-602-99884-8-4 Check
|isbn=value (bantuan). - Turut, Rusli (2010). Memelihara 42 Burung Ocehan Populer (dalam Indonesia). Jakarta: Penebar Swadaya. ISBN 979-002-442-8.
|
|
Artikel ieu mangrupa taratas, perlu disampurnakeun. Upami sadérék uninga langkung paos perkawis ieu, dihaturan kanggo ngalengkepan. |