Ékah
(dialihkeun ti Ekah)
 Artikel ieu salasahiji tina séri Islam |
| Istilah-istilah Islam |
| Rukun Islam |
| Sahadat |
| Solat – Saum |
| Zakat – Haji |
| Kota Penting |
| Mekah – Madinah |
| Yerusalem – Kufah |
| Kajadian |
| Hijrah – Kalénder Islam – Idul Fitri |
| Idul Adha – Maulid |
| Wangunan |
| Masjid – Munara |
| Mihrob – Ka'bah |
| Arsitéktur Islam |
| Rujukan Ajaran |
| Qur'an – Hadits – Sunnah |
| Fiqih – Fatwa – Syari'ah |
| Madhab |
| Hanafi, Hambali, Maliki, Syafi'i |
Ékah, asalna ti kecap basa Arab nyaéta Aqqa hartina ngabeulah sarta motong. Nurutkeun istilah hukum Islam, ekah téh meuncit sato ingon-ingon dina poé ka tujuh ti kalahiran orok minangka tanda syukur ka Allah swt.[1] Hukum akikah nyaéta sunah muakad hartina sunah anu pohara dinaséhatkaun pikeun kolot anu sanggup, pikeun anu nanggung balanja ankna. Ékah pikeun budak lalaki nyaéta dua embé sarta anak awéwé hiji embé.[1]
Sarat Sato Ékah
[édit | édit sumber]Sato akikah kudu minuhan sarat kieu:
- Embé atawa domba kudu dina kaayaan cageur atawa henteu cacad[1]
- Sato anu dipeuncit geus cukup umur (sakurang-kurangna dua taun)
- Daging ékah sapertilu bagéan pikeun didahar ku anu ékah, sepetilu bagéan pikeun disedekahkeun sarta sepertilu deui pikeun dibagikeun ka nu séjén.
Fungsi Ékah
[édit | édit sumber]- Minangka piwujudan rasa syukur ka Alloh kana karunian-Na mangrupa kalahiran anak.[1]
- Ngajarkeun budak pikeun ngaraketkeun diri ka Alloh ti leuleutik
- Nempokeun rasa tanggung jawab kana amanat anu dibikeun Alloh swt
- Ngaraketkeun tali silaturahmi antar tatangga
- Numuwuhkeun sikep kapadulian sosial ka fakir miskin
Hikmah Ékah
[édit | édit sumber]- Ngahirupkeun sunnah Nabi Muhammad Shallallahu alahi wa sallam dina nyontoan Nabiyyullah Ibrahim as nalika Alloh Subhanahu wa Ta’ala nebus anak Ibrahim anu dipikacinta nyaéta Ismail as.[2]
- Dina aqiqah ieu ngandung unsur panangtayungan ti sétan anu bisa ngaréwong budak anu kalahir éta, sarta ieu luyu jeung harti hadits, anu hartina: “Saban budak éta kagadé kalayan ékahna.” (Hadits shahih riwayat Ahmad, Lebu Dawud, At Tirmidzi, An Nasai, Sarta Ibnu Majah). Ku kituna budak anu geus dibayar ékahna insya Alloh leuwih katangtayungan ti gangguan sétan anu mindeng ngaréwong barudak. Hal ieu pisan anu dimaksud ku Al Imam Ibunu Al Qayyim Al Jauziyah "yén leupasna manéhna ti sétan kagadékeun ku ékahna".[2]
Rujukan
[édit | édit sumber]
|
Artikel ieu mangrupa taratas, perlu disampurnakeun. Upami sadérék uninga langkung paos perkawis ieu, dihaturan kanggo ngalengkepan. |