Surah Al-Muzzammil

Al Muzzammil المزمّل
Informasi
Harti	Jalma nu disimbut
Golongan	Makkiyah
Surah ka	73
Juz	Juz 29
Statistik
Jumlah ruku'	2 ruku'
Jumlah ayat	20 ayat

Surat Al Muzzammil (basa Arab: المزمّل,"JAlma nu disimbut") nyaéta surat ka-73 dina Al Qur'an. Surat ieu kagolongkeun surat Makkiyah, diwangun ku 20 ayat. Dingaranan Al Muzzammil anu hartina Jalma anu disimbut di cokot tina kecap al muzzammil anu aya dina ayat kahiji surat ieu. Anu dimaksud ku jalma anu disimbut di dieu nyaéta Nabi Muhammad s.a.w.

Poko-poko Eusi

• Pituduh anu kudu dipigawé ku Rosullulah s.a.w. pikeun nguatkeun rohani guna sasayogaan pikeun nampa wahyu, nyaéta ku cara hudang dina jero peuting pikeun solat tahajjud, maca Al Qur'an kalawan tartil; tasbéh sarta tahmid.
• Paréntah supaya sabar narima pengécé jalma-jalma anu ingkar ka Rosul.
• Umat Islam diparéntahkeun pikeun solat tahajud, jihad dina jalan Alloh, maca Al Qur'an, ngadegkeun solat, ngalakukeun zakat, ngabalanjakeun harta dina jalan Alloh sarta ménta ampunan ka Alloh s.w.t.

Eusi jeung Tarjamah

Ayat ka	Tulisan Arab	Tarjamah basa Sunda
1.	يَـٰٓأَيُّہَا ٱلۡمُزَّمِّلُ	Yeuh, jalma nu disimbut (Muhammad)!
2.	قُمِ ٱلَّيۡلَ إِلَّا قَلِيلاً۬	Geura hudang (solat) ti peuting, tapi lain sakabéh waktu peuting;
3.	نِّصۡفَهُ ۥۤ أَوِ ٱنقُصۡ مِنۡهُ قَلِيلاً	Satengah peuting atawa kurang saeutik ti sakitu.
4.	أَوۡ زِدۡ عَلَيۡهِ وَرَتِّلِ ٱلۡقُرۡءَانَ تَرۡتِيلاً	Atawa leuwih ti sakitu; geura baca Qur,an kalawan anca.
5.	إِنَّا سَنُلۡقِى عَلَيۡكَ قَوۡلاً۬ ثَقِيلاً	Saéstuna Kami rék nurunkeun pidawuh nu beurat ka manéh.
6.	إِنَّ نَاشِئَةَ ٱلَّيۡلِ هِىَ أَشَدُّ وَطۡـًٔ۬ا وَأَقۡوَمُ قِيلاً	Saéstuna nyaring ti peuting téh leuwih hadé tapakna sarta leuwih tandes (nyerep) bacaanana.
7.	إِنَّ لَكَ فِى ٱلنَّہَارِ سَبۡحً۬ا طَوِيلاً۬	Saéstuna pikeun manéh ti beurang mah loba pagawéan.
8.	وَٱذۡكُرِ ٱسۡمَ رَبِّكَ وَتَبَتَّلۡ إِلَيۡهِ تَبۡتِيلاً۬	Jeung geura sebut asma Pangéran manéh, sarta geura ibadah ka Anjeunna kalawan ibadah nu junun.
9.	رَّبُّ ٱلۡمَشۡرِقِ وَٱلۡمَغۡرِبِ لَآ إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ فَٱتَّخِذۡهُ وَكِيلاً۬	(Nyaéta) Pangéranna wétan jeung kulon, taya deui Pangéran anging Anjeunna, nya pék jadikeun Anjeunna Jungjunan.
10.	وَٱصۡبِرۡ عَلَىٰ مَا يَقُولُونَ وَٱهۡجُرۡهُمۡ هَجۡرً۬ا جَمِيلاً۬	Jeung masing sabar kana saniskara anu ku maranéhna diomongkeun, sarta singkahan maranéhna kalawan hadé.
11.	وَذَرۡنِى وَٱلۡمُكَذِّبِينَ أُوْلِى ٱلنَّعۡمَةِ وَمَهِّلۡهُمۡ قَلِيلاً	Jeung pasrahkeun waé ka Kami jalma-jalma anu ingkar mah, nu dipaparin nikmat téh! Jeung béré témpo maranéhna sakeudeung.
12.	إِنَّ لَدَيۡنَآ أَنكَالاً۬ وَجَحِيمً۬ا	Saéstuna di Kami aya pangborogod-pangborogod jeung naraka.
13.	وَطَعَامً۬ا ذَا غُصَّةٍ۬ وَعَذَابًا أَلِيمً۬ا	Jeung dahareun nu hésé diteureuyna katut siksaan nu peurih.
14.	يَوۡمَ تَرۡجُفُ ٱلۡأَرۡضُ وَٱلۡجِبَالُ وَكَانَتِ ٱلۡجِبَالُ كَثِيبً۬ا مَّهِيلاً	Dina poéan bumi katut gunung-gunung génjlong satarikna, jeung gunung-gunung jadi keusik ngalebu.
15.	إِنَّآ أَرۡسَلۡنَآ إِلَيۡكُمۡ رَسُولاً۬ شَـٰهِدًا عَلَيۡكُمۡ كَمَآ أَرۡسَلۡنَآ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ رَسُولاً۬	Saéstuna Kami ngirimkeun utusan ka maranéh anu jadi saksi ka maranéh, saperti Kami geus ngutus Rosul ka Fir’aun.
16.	فَعَصَىٰ فِرۡعَوۡنُ ٱلرَّسُولَ فَأَخَذۡنَـٰهُ أَخۡذً۬ا وَبِيلاً۬	Tapi Fir’aun wangkelang ka éta Rosul, nya Kami nibankeun siksaan ka manéhna, siksaan nu banget.
17.	فَكَيۡفَ تَتَّقُونَ إِن كَفَرۡتُمۡ يَوۡمً۬ا يَجۡعَلُ ٱلۡوِلۡدَٲنَ شِيبًا	Nya kumaha rék bisana maranéh nyalametkeun diri maranéh dina poéan nu ngajadikeun barudak jadi huisan, upama maranéh kalupur.
18.	ٱلسَّمَآءُ مُنفَطِرُۢ بِهِۦ‌ۚ كَانَ وَعۡدُهُ ۥ مَفۡعُولاً	(Poéan) langit bejad ku balukarna. Salawasna jangji Anjeunna dicumponan.
19.	إِنَّ هَـٰذِهِۦ تَذۡڪِرَةٌ۬‌ۖ فَمَن شَآءَ ٱتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ سَبِيلاً	Saéstuna ieu téh panggeuing, nya saha anu miharep, tanwandé manéhna maké jalan ka Pangéranna.
20.	إِنَّ رَبَّكَ يَعۡلَمُ أَنَّكَ تَقُومُ أَدۡنَىٰ مِن ثُلُثَىِ ٱلَّيۡلِ وَنِصۡفَهُ ۥ وَثُلُثَهُ ۥ وَطَآٮِٕفَةٌ۬ مِّنَ ٱلَّذِينَ مَعَكَ‌ۚ وَٱللَّهُ يُقَدِّرُ ٱلَّيۡلَ وَٱلنَّہَارَ‌ۚ عَلِمَ أَن لَّن تُحۡصُوهُ فَتَابَ عَلَيۡكُمۡ‌ۖ فَٱقۡرَءُواْ مَا تَيَسَّرَ مِنَ ٱلۡقُرۡءَانِ‌ۚ عَلِمَ أَن سَيَكُونُ مِنكُم مَّرۡضَىٰ‌ۙ وَءَاخَرُونَ يَضۡرِبُونَ فِى ٱلۡأَرۡضِ يَبۡتَغُونَ مِن فَضۡلِ ٱللَّهِ‌ۙ وَءَاخَرُونَ يُقَـٰتِلُونَ فِى سَبِيلِ ٱللَّهِ‌ۖ فَٱقۡرَءُواْ مَا تَيَسَّرَ مِنۡهُ‌ۚ وَأَقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتُواْ ٱلزَّكَوٰةَ وَأَقۡرِضُواْ ٱللَّهَ قَرۡضًا حَسَنً۬ا‌ۚ وَمَا تُقَدِّمُواْ لِأَنفُسِكُم مِّنۡ خَيۡرٍ۬ تَجِدُوهُ عِندَ ٱللَّهِ هُوَ خَيۡرً۬ا وَأَعۡظَمَ أَجۡرً۬ا‌ۚ وَٱسۡتَغۡفِرُواْ ٱللَّهَ‌ۖ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٌ۬ رَّحِيمُۢ	Saéstuna Pangéran manéh téh uninga, yén manéh ngadegkeun solat kurang ti dua pertilu peuting, jeung (manéh solat) satengahna sarta sapertiluna peuting bareng jeung jalma-jalma anu tarumut ka manéh, jeung Alloh nangtukeun ukuran waktu peuting katut beurang. Anjeunna uninga yén maranéh henteu bisa ngira-ngirana kalawan percis, tuluy Anjeunna ngahampura maranéh. Ku kituna, pék baraca naon anu gampang tina Qur’an; Anjeunna uninga yén ti antara maranéh aya anu gering jeung nu lianna indit-inditan di bumi miharep tina kurnia Alloh, nu lianna bakal parerang dina jalan Alloh; ku kituna baraca waé naon anu gampang tina éta Qur’an; jeung geura aradegkeun solat sarta carumponan jakat, jeung harutangkeun ka Alloh pihutang anu hadé, lantaran saniskara kahadéan anu ku maranéh ditataharkeun pikeun diri maranéh téh, tanwandé bakal kapanggih ganjaranana ku maranéh di Alloh, ganjaran anu leuwih hadé jeung leuwih gedé, sarta geura marénta pangampura ka Alloh; saéstuna Alloh téh Maha Jembar Pangampurana, Maha Mikaasih.

Tumbu ka luar

Surat sateuacanna: Al Jinn	Surat 73	Surat saparantosna: Al Muddassir
	Al Qur'an
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114